بعد سه روز شروع کرده بود به خندیدن و مثه قدیما جمع رو دست

بعد سه روز شروع کرده بود به خندیدن و مثه قدیما جمع رو دست گرفتن

آخرای شام بود ؛ داشت خاطره تعریف می‌کرد
بلند بلند ، همه نیگاش میکردن
می‌خندید و تعریف میکرد . خوشحال بودم که بالاخره داره برمیگرده به خودش . داره میخنده.
تا اینکه شام تموم شد و از سر عادت مثه همیشه اومد بگه "مامان سفرت پر برکت " چشماش گشت و مامانشو پیدا نکرد.
و اون لحظه تازه جای خالیش رو حس کرد.
چشاش پر شد
بدو پاشد کتشو برداشت
خدافظی کرده نکرده
کفشاشو پوشید
و قامتش یه بار دیگه کامل سیاه پوش شد

سوار ماشین شد و باهاش رفتم
بیشتر داشت فرار میکرد
از دلتنگی
از جایی که بوی مادرش رو میداد ولی اونو نمیتونست پیدا کنه


از جایی که فک کنم قرار نیس دوباره بهش برگردیم