شب از حضور چشمانت

شب از حضور چشمانت
قافیه ی غزل
شُرِه می کند بر لبانم
وحجمی از خاطرات
نیاز داشتنت را
هجوم می آورد
به شبانه هایم چنگ بزن
ماه از گوشه ی چشمان تو
زمین را می نگرد