یخ ها شکست و آب شد اما نیامدی

یخ ها شکست و آب شد اما نیامدی
مـن مانـدم آفتـاب شد اما ، نیامدی
صدها سوال داشتم اینجا نگفته ماند
یعنـی سـرِ ِجـواب شـد اما ، نیامدی
آنقـدر مانده ام که دلم نیمه های راه
از خستگی ، مُجـاب شـد اما نیامدی
در سینـه خاطرات ِ تـو بیداد می کند
لبخنـده هات، قـاب شد اما نیامدی
هۍپل زدم که بگذرۍاز شعرهای من
پـل هـا خـراب شـد امـا، نیـامـدی
خورشید و ماه بود ؛ ولی در میانشان
چشـمِ ِتـو انتخـاب شد اما نیامدی
ای چترِ عاشقـانـه ی بارانِ گریه هام
گـل هـا ، گـلاب شـد امـا، نیـامدی
با آن همه عطش که برای تو داشتم
هر چشمه ای سراب شد اما نیامدی