... سلام,آه...چطوری بدون من؟

... سلام,آه...چطوری بدون من؟
دارد زبانه می کشد امشب جنون من
... سلام ,درد وبلایت به جان من
خورشیدمن,ستاره من,کهکشان من
درشعر هاوشوردعایم چه میکنی؟
اینجامیان خاطره هایم چه میکنی
از عمق هر ترانه به تو فکر می کنم
هر روز عاشقانه به تو فکر می کنم
هرگز برای قلب تو لایق که نیستم
کوهم ,ولی توان که ندارم بایستم
بی تونمی توانم از این جاده بگذرم
این عشق ساده نیست که من ساده بگذرم
داری تو عکس های مرا پاره می کنی !
آواره می شوی اگر آواره می کنی!
یک عمر روی خط جنونم گذاشتی
با بمب ساعتی که درونم گذاشتی
این آتش عذاب برای دلم کم است
دنیا جهنم است عزیزم ,جهنم است
دیگر برات آینه دق نمی شوم
من قول می دهم به ...عاشق نمی شوم
دیگر کسی برات عروسک نمی خرد
یک حلقه طلایی کوچک نمی خرد
هر مثنوی بدون تو داغی مکرر است
این زندگی برای من از مرگ بدتر است
شاعر قبول کن غم این سرنوشت را
حس غریب رانده شدن از بهشت را
یادش بخیر هرچه که باهم نداشتیم
از هیچ قصه ای بخدا کم نداشتیم
فرهاد می شدم پر شیرینی جنون
وقت قرارهای خیابان بیستون
بیچاره تو بودم و چیزی نداشتم
من هیچوقت جز تو عزیزی نداشتم
باور کن عاشقتم,
بخدا این دروغ نیست
"شب های شعر خوانی"
دیگر بس است قهروجدایی عزیز من
باید دعا کنم که بیایی عزیز من


تنها مخاطب خاص... (سارا)