عالیجناب قلبم...

عالیجناب قلبم...
به دوست داشتنت دچار شده ام....
آنقدر زیاد ڪه تمام وجودم
خواستنت را
داشتنت را
به آغوش ڪشیدن و نفس ڪشیدنت را
آرزویِ خندیدن و آرامشت را
فریاد میزند...
قلم به دست میگیرم و مینویسم،
مینویسم،
مینویسم،
از تو، از تو ،وَ ،از تو...
اینها شعر نیست بلڪه عاشقانه های
قلبِ زنی‌ست
ڪه در تمام زندگے اش
هرگز
اعجاز عشق را
اینگونه باور نڪرده بود...

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌