در پِی انتظارهای بی ثمرم،

در پِی انتظارهای بی‌ثمرم،
همه‌چیز به خشکی ختم می‌شود!
پاهایِ روزی استوار، و حالی خسته!
خونِ عفونی شده از خاطرات!
و حتی جوهر این روان‌نویسِ پیر و فرتوت...