در بی کرانگیِ اُخرائی

در بی‌کرانگیِ اُخرائی
آواز نی‌لبک‌ها را
گل‌های همیشه بهار
از یاد نمی‌برند.
شاید دمیدنِ نفسی
در استوانه‌های غمگین
رسیدن بهاری را ناباورانه
مکرر می‌کند!...
برای جاریِ گریانی
کز آغوشی به آغوشی دیگر
پر می‌گیرد
سبکی موج دریا
انکار بازگشت نیلوفران خواهد‌بود!

اگر هوای گریستن داری
با من در این بهار
به بدرقه‌ی نیلوفران بیا!



"بهرام اردبیلی"