هر ویروسی برای آنکه خودش را تکثیر کند به بدنی محتاج است،

هر #ویروسی برای آنکه خودش را تکثیر کند به بدنی محتاج است،
به #میزبانی که پذیرایش باشد.
ویروس اگر بر در و دیوار بماند و کسی به او دست نزند، سرانجام از بین خواهد رفت.

هر #رذیلتی نیز به بدنی محتاج است، به تنی که آن را در خود جا بدهد.
#دروغ اگر روی زمین افتاده باشد و کسی آن را بر ندارد، خواهد مرد.
اما دروغ را که در دهان می گذاری جان می گیرد؛
دروغ را که می گویی زنده می شود و خودش را می سازد و تکثیر می کند و سرایت می کند از این دهان به آن دهان.
#حسادت هم همین است، #خشمگینی و #کینه ورزی و #بدخواهی ... هم همین است.
همه شان بدن می خواهند، میزبان می خواهند.
آنها #تنت را می خورند، #روحت را می خورند، #قلبت را می خورند، #جانت را می خورند.

حالت خوش نیست؟
شاید که بیماری.
بدنت را نگاه کن، روحت را، جانت را، روانت را، قلبت را، بین کدام رذیلت در تو جا خوش کرده است.
ببین میزبان کدامینی ؟ #خوب بودن همان #عقلانیت است.
همان #سلامت است.
خوب بودن این است که نگذاری رذیلت ها در تنت تکثیر شوند، این است که نگذاری روحت میزبان #ناراستی ها باشد.
حالت خوب می شود اگر جانت مزرعه #بدی ها نباشد.