ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺁﺩﻡ

ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺁﺩﻡ
ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺷﺮﺍﺏ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﺴﺖ ﻣﯽ
ﮐﻨﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺖ ﻋﻤﻞ ﮐﻪ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﭼﻮﻥ ﺁﺩﻡ ﺧﻤﺎﺭﯼ
ﯾﮏ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﻣﯽ ﻧﺎﻟﻨﺪ .. ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯼ ﺷﻌﺎﺭ
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺭﺍﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺍﺭ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﯾﺎﻓﺖ .. ﺩﻟﮕﯿﺮﻡ
ﺍﺯ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺨﻦ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺍﻣﯿﺪ ﻭ ﺩﻟﮕﺮﻣﯽ ﺭﺍ
ﻣﺠﺎﻧﯽ ﻫﺪﯾﻪ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭﻟﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺁﻭﺍﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮ
ﺳﺮﻡ ﺧﺮﺍﺏ ﺷﺪ ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺎﻥ ﺟﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺑﻮﺩ .. ﺩﺭ
ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﮔﺮﮔﻬﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﺍﻥ
ﺍﺳﺖ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﭼﻮﭘﺎﻧﯽ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ .. ﭼﻨﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯿﺸﻮﺩ
ﻓﺼﻞ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﻭﻟﯽ ﻫﯿﭻ ﭘﺎﺭﻭﯾﯽ ﻫﻨﻮﺯ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪ
ﺑﺮﻑ ﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺮﺍ ﭘﺎﮎ ﮐﻨﺪ .. ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﯾﺨﺒﻨﺪﺍﻥ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺷﮑﻮﻓﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﻬﺎﺭﯾﺸﺎﻥ
ﻭﻋﺪﻩ ﻣﯿﺪﺍﺩﻧﺪ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺮﺱ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ
ﻫﺴﺘﻨﺪ .. ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮﮊﯼ ﻭﻋﺼﺮ
ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﺎﺕ ﮔﻢ ﺷﺪﻥ ﮐﺎﺭ ﺳﺨﺘﯽ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ
ﺯﻭﺩ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﯼ ﺁﺏ ﺩﺭ
ﺯﻣﯿﻦ ﺯﯾﺮ ﭘﺎﯾﺸﺎﻥ ﻓﺮﻭ ﻣﯿﺮﻭﻧﺪ .. ﺁﺩﻣﻬﺎ ﺩﯾﮕﺮ ﻣﻔﺖ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﻫﻤﺮﺍﻫﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ .. ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎﻧﺪﻥ
ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺴﺎﻁ ﺷﺮﺍﺏ ﯾﺎ ﺩﻭﺩ ﻣﻬﯿﺎ ﮐﺮﺩ ..
ﯾﮑﻨﻔﺮ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ ﺑﺎ ﭘﻮﻝ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺑﺪﻣﺴﺘﯽ ﻣﯿﮑﻨﺪ
ﺍﻣﺎ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺟﯿﺐ ﺧﻮﺩﺵ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﮐﻨﺪ ﺗﺮﮎ
ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻣﯿﮑﻨﺪ .. ﻋﺪﻩ ﺍﯼ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﻠﻮﻏﯽ
ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻫﺎ ﻭ ﺩﺍﻏﯽ ﻋﺎﻃﻔﻪ ﻫﺎ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻣﺮﺩﺍﻧﮕﯽ ﺳﺮ
ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﮐﯿﺴﻪ ﺣﺎﻃﻢ ﻃﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﻭﻗﺖ
ﻓﯿﻨﺎﻝ ﭼﻮﻥ ﮊﺍﻥ ﻭﺍﻟﮋﺍﻥ ﺩﺭ ﭘﯽ ﻗﺮﺹ ﻧﺎﻧﯽ ﺧﺎﻧﻪ
ﻋﺎﺑﺪ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻣﯿﺰﻧﻨﺪ .. ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﻣﯿﺎﻥ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ
ﺑﺠﺎﯼ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﺩﺭﺩ ﺁﻩ ﺭﺍ ﺭﺍﯾﮕﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺪ