بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت سوم :
انسان اگر خدا را نشناخت، باور نکرد، ایمان نیاورد و اطاعت و بندگی نکرد، حقیقت خودش را فراموش میکند و بالتبع نه تنها رشد نمییابد، بلکه به هلاکت نیز میافتد؛ آیا همین خودشناسی که منشأ تمامی جهتگیریها و عملکرد های انسان است، برای شرح فایده خدا شناسی و خداپرستی کافی نیست؟!
وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ أُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ - و مانند كسانى مباشيد كه خدا رافراموش كردندپس خدا هم خودشان را از يادشان برد، آنها همان نافرمانها هستند.(سوره حشر آیه 19)
نیازها، آمال و خواستهها: انسان نه تنها غنی نیست، بلکه فقر محض است، از این رو برای هر کمالی مادی و معنوی، نیازمند به غیر است. کسی که خدا را میشناسد و به او ایمان دارد، میداند که هر غیری به جز خداوند سبحان، خودش نیز فقیر است، لذا بنده غیر از او نمی شود. آیا همین کافی نیست؟!
اما گاهی مؤمن نیز خطا میکند. حاجتش را به او عرضه میدارد، اما اگر برآورده نشد، معترض میشود که پس خداپرستی و عبادت من چه فایده داشت؟!
در چنین حالتی، مؤمن باید دقت کند که او باید مطیع و بنده خدا باشد، نه این که خداوند سبحان، فرمانبر و خدمتگزار او باشد. باید دقت کند که بسیاری از خواستههای او آمال است و چه بسا برای خودش و دیگران تباه کننده باشد چه بسا خیر است، اما او ظرفیت آن را ندارد و به محض رسیدن یک نعمت، غافل شود و نعمت را مبدل به نقمت کند و پس اگر قرار باشد که خداوند حکیم هر خواسته ای را برآورده کند که مطیع هوای نفس انسان شده و این جز تباهی نتیجهای ندارد:
وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَن فِيهِنَّ بَلْ أَتَيْنَاهُم بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَن ذِكْرِهِم مُّعْرِضُونَ - و اگر حق از هوسهاى آنها پيروى مىكرد، قطعاً آسمانها و زمين و هر كه درآنهاست تباه مىشد. نه! بلكه يادنامهشان را به آنان دادهايم، ولى آنها از پيروى يادنامه خود رويگردانند. پس باید در شناخت، باور، ایمان و عبادت خود تجدید نظر کنیم و هر لحظه تکاملش بخشیم.(سوره مؤمنون آیه 71)(پایان)
پاسخ قسمت سوم :
انسان اگر خدا را نشناخت، باور نکرد، ایمان نیاورد و اطاعت و بندگی نکرد، حقیقت خودش را فراموش میکند و بالتبع نه تنها رشد نمییابد، بلکه به هلاکت نیز میافتد؛ آیا همین خودشناسی که منشأ تمامی جهتگیریها و عملکرد های انسان است، برای شرح فایده خدا شناسی و خداپرستی کافی نیست؟!
وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ أُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ - و مانند كسانى مباشيد كه خدا رافراموش كردندپس خدا هم خودشان را از يادشان برد، آنها همان نافرمانها هستند.(سوره حشر آیه 19)
نیازها، آمال و خواستهها: انسان نه تنها غنی نیست، بلکه فقر محض است، از این رو برای هر کمالی مادی و معنوی، نیازمند به غیر است. کسی که خدا را میشناسد و به او ایمان دارد، میداند که هر غیری به جز خداوند سبحان، خودش نیز فقیر است، لذا بنده غیر از او نمی شود. آیا همین کافی نیست؟!
اما گاهی مؤمن نیز خطا میکند. حاجتش را به او عرضه میدارد، اما اگر برآورده نشد، معترض میشود که پس خداپرستی و عبادت من چه فایده داشت؟!
در چنین حالتی، مؤمن باید دقت کند که او باید مطیع و بنده خدا باشد، نه این که خداوند سبحان، فرمانبر و خدمتگزار او باشد. باید دقت کند که بسیاری از خواستههای او آمال است و چه بسا برای خودش و دیگران تباه کننده باشد چه بسا خیر است، اما او ظرفیت آن را ندارد و به محض رسیدن یک نعمت، غافل شود و نعمت را مبدل به نقمت کند و پس اگر قرار باشد که خداوند حکیم هر خواسته ای را برآورده کند که مطیع هوای نفس انسان شده و این جز تباهی نتیجهای ندارد:
وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَن فِيهِنَّ بَلْ أَتَيْنَاهُم بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَن ذِكْرِهِم مُّعْرِضُونَ - و اگر حق از هوسهاى آنها پيروى مىكرد، قطعاً آسمانها و زمين و هر كه درآنهاست تباه مىشد. نه! بلكه يادنامهشان را به آنان دادهايم، ولى آنها از پيروى يادنامه خود رويگردانند. پس باید در شناخت، باور، ایمان و عبادت خود تجدید نظر کنیم و هر لحظه تکاملش بخشیم.(سوره مؤمنون آیه 71)(پایان)
۶۰۹
۰۵ اسفند ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.