این روزها خیلی ها وقتی بهم می رسند این سوال را می پرسند:

این روزها خیلی ها وقتی بهم‌ می‌رسند این سوال را می‌پرسند: اربعین عازمی؟ میروی؟ برنامه داری؟
پاسخ آنانی که مثبت است باید همراه با حس نگرانی باشد. یعنی آنکه ساکش را بسته و پاسپورت بدست لب مرز ایستاده و یا حتی از مرز عبور کرده است تا لحظه آخر که پایش به آن سرزمین مقدس می رسد باید #نگران باشد! نگران از اینکه به مقام زیارت و زائری نائل میشوم یا نه!؟

اما آنان که پاسخ‌شان منفی است. توفیق حضور ندارند. درست مثل خود من، باید حسرت بخوریم. حسرت مقدس، این حسرت نه تنها مذموم نیست که ثواب هم دارد. با ارزش است. فردی در نزد امیرالمومنین (ع) گفت: کاش در جنگ احد و بدر بودم! حضرت فرمود همین که چنین نیتی داشتی با اینکه در جهاد نبوده ای با ثواب آنان شریک هستی. حال ثواب حسرت خوردن و تمنای بودن در این اجتماع عظیم یک طرف، نفس این همراهی با قلب و تمام وجود، انسان ساز است.

جنس محبت امام حسین(ع) همین است، تفاوت دارد
آنانی که در مسیر پیاده روی قدم برمی دارند #اشک می‌ریزند
آنانی که موفق به زیارت و حضور در پیاده روی نمی شوند باز #اشک می‌ریزند
در هر صورت #اشک فصل مشترک محبت به حسین(ع) است. عجب معجزه ایست این اشک، عجب برکتی دارد این اشک...

حق برادر دینی بر برادر دینی است
که جاماندگان را دعا کنند
دوستان ما را فراموش نکنید

در دایره محبت حسین (ع) آه کشیدن هم ثواب دارد..


#آه_مقدس #حب_الحسین_یجمعنا
#کربلا #حب_الحسین_هویتنا