فداى سرمان كه

فداى سرمان كه
هر كس را
آدم حساب كرديم
خرد و خميرمان كرد و رفت
فداى سرمان كه
همه احساسمان را گذاشتيم
براى كسانى كه
بزک دوزكى بيش نبودند
گله و شكايتى هم نداريم از كسى
تقصير حواس پرت خودمان بود!
به هر حال يک روز
بايد سرمان به سنگ مى خورد!
براى يک آغاز دوباره
تا حال خوبمان را پيدا كنيم
دو دستى بچسبيم و ولش نكنيم ...