در شب کوچک من دلهره ویرانیست!

#توووو
گاهی دلتنگى شبیهِ
دیدن عکسی قدیمی میان
آلبوم خانوادگی‌ست
شبیه پیداکردن نوشته‌ای
غبارگرفته از زیرِ
فرش‌های کفِ اتاق
چیزی مانند بوی کمرنگِ
عطر از شیشه ی خالی
ادکلن مورد علاقه‌ات
دیدن شاخه گلی خشک
میان صفحات کتاب قطوری
که مدت‌ها بازش نکرده‌ای
خواندن دوباره ی کارت
پستال‌های نَم کشیده
و ملاقات اتفاقی با چهره‌ای
که سالها پیش همسایه‌ات بوده
ما در گذشته‌هایمان زندگی می‌کنیم
و همیشه جسممان به ناچار
به روزهای بعدی منتقل میشود ...