تو میراث بهارانی و من هم زادهء باران

تو میراث بهارانی و من هم زادهء باران
بگو کی میرسد فصل جدایی هایمان پایان؟

من از نسل سکوت سردم و تو جنس خورشیدی
بیا و قاصدکها را به فصل وصل برگردان

ز جان ما دو تن باران سرآغاز شکفتن شد
ز چشمان تو گل رویید و سهم ماست خارستان

نگو ما هر دو خطهای موازی، بی سرانجامیم
که دست التماسم پل شد و خط زد بر این برهان

دو شمع بی فروغ چشمهایم را نمی بینی؟
بگیر از جانم این آتش بزن بر جان آتشدان...