پنجره ها...شاید بیشتر آدما خاطره هایی داشته باشن که مربوط

پنجره ها...شاید بیشتر آدما خاطره هایی داشته باشن که مربوط باشه به یه پنجره....یه خاطره خاص با یه ادم خاص...این خیلی عجیب نیست درواقع...حتی آگه اون آدم بعد از اون خاطره یه عمر دنیا رو یه شکل دیگه ببینه....
شب ها ما همیشه دلتنگی رو بیشتر حس میکنیم...بیشتر کلافه میشیم...بهونه ها و گله هامون بیشتره....من گاهی فکر میکنم دلیل این حال ما تو شب ها اینه که مغزمون پنجره هاش رو باز کرده سیگارش رو روشن کرده و خیره شده به دنیایی که از یه جایی به بعد براش غریبه شده...اولش میخواد دنیا رو مثل قبل تصور کنه...خیلی قبل...خیلی وقتا موفق نمیشه و گاهی هم خب..گذشته با بیرحمی به کمکش میاد و خودشو تمام و کمال به تصویر میکشه....همه حس ها ، رنگ ها ، بوها....آدم ها....مغز پشیمون میشه و پنجره رو میبنده و سیگار بعدی رو روشن میکنه و قفل میشه تو اتاقی که دنیای پشت درش خیلی غریبست.....
دلیل حال ما تو شبا واضحه... درواقع ما تو اون لحضه ها گیر میکنیم توی یه پارادوکس....دلمون بهونه چیزیو میگره که مغزمون داره جون میکنه تا فراموشش کنه و انکارش میکنه....
حالا تصور کن توی این کشمکش تو هم هدفونو گذاشتی تو گوشت یه آهنگ لعنتی رو پلی کردی که با ولوم بالا داره توی جمجمت میپیچه....
به جنگ داخلی خوش اومدی.....:);) #نگین_بانو