غصه ی دنیا ندارم چون تو دنیایم شدی

غصه ی دنیا ندارم چون تو دنیایم شدی
حسرتِ فردا ندارم چون تو فردایم شدی

داده ام گلخانه ام را دستِ تو ای نازنین
بـاغبـانِ ِمهـربـانِ ِجملـه گلهـایم شدی

ماه را خورشیدرا دیگر نمۍخواهم که تو
روشنیِ ِدلپـذیـرِ ِروز وشب هـایم شدی

بی تـو تنهـایی مرا بدجور تنها کرده بود
آمدی،، دیگر حبیبِ قـلبِ تنهـایم شدی

همچو ماهی بودم و درحسرتِ آبِ روان
با وجودت خوبِ من،مانندِ دریایم شدی

غصه ای دیگر ندارم در دلِ حسرت کشم
خطِ بُطلانی به روی درد و غمهایم شدی
@fuoad