ڪَاهی دلت

ڪَاهی دلت
بهانہ‌جو می‌شود
می‌ڪَیرد و نفست را بند می‌آورد ؛
ڪَاهی دلت
براے ڪسی تندتر میزند
در هر دم و بازدمی
قُرص و محڪم
عشق را فریاد می‌زند ؛
ڪَاهی دلت
همانی را میخواهد ڪہ نیست
آشوب میزند
بیقرار میشود
بیقرارِ بیقرار ..!!



قیصرے باران