همیشه سعی کردم پولمو پس انداز کنم، تا زمانی که لازمش دارم

همیشه سعی کردم پولمو پس انداز کنم، تا زمانی که لازمش دارم، بدون نگرانی از کم اومدنش، راحت خرجش کنم...
حالا که گاهی تنها میشم و میرم تو خودم، دوس دارم خودم، خودمو از تنهایی در بیارم. دوس ندارم مدام فکر کنم چرا هیچکس نیست که باهام حرف بزنه و تنهاییمو پر کنه، یا فکر کنم که همیشه منم که تو غم و ناراحتی دیگران کنارشونم ولی اونا نیستن هیچوقت...
فکر کنم وقتشه که با اون پولایی که پس انداز کردم، برم برای خودم گل رز قرمز بخرم، کلی عکسای خوشگل و هنری ازش بگیرم و بعدم پرپرش کنم و بذارم خشک شه...
وقتشه برم با اون پولا، پازل ۲۰۰۰ تیکه بخرم و خودمو مشغول جزء به جزء خسته کنندش کنم و انقققدرررر خسته شم که همون بغلش بگیرم بخوابم...
وقتشه کتابای قدیمی پیدا کنم و مشغول ورق زدن و یاداوری خاطراتشون بشم...
وقتشه به پاس همه این لحظه هایی که با عشق یه نفر سر کردم، برای خودم هدیه بخرم و وفاداریمو تبریک بگم...
وقتشه از توقع از دیگران دست بردارم و به جاش، از خودم انتظار داشته باشم که بتونم حال خودمو خوب کنم...
مهم تر از همه، وقتشه از همه چیز دست بکشم تا راحت زندگی کنم و راحت برم!