راه توسعه چیست ؟ این سؤالی ست که در دوران معاصر بیش از هر
راه توسعه چیست ؟ این سؤالیست که در دوران معاصر بیش از هر زمان دیگری مطرح شده اما آنچه میخوانید لوازم اساسی توسعه فردی و پیشرفت عمومی یک کشور محسوب میشوند
🔹 وطنپرستی : هیچ ملتی به پیشرفت نخواهد رسید مگر آنکه وطن پرستی جزو خصایصش باشد ، دغدغه وطن نداشتن عامل بنیادین عقب ماندگی ملت هاست
🔹 دوست داشتن آدم ها : کارگری که مردم را دوست داشته باشد پیچ محصول را خوب سفت میکند ، کارمندی که مردم را دوست دارد کار آنها را به فردا موکول نمیکند ، روزنامهنگار مردم دوست هرگز دروغ نمینویسد ، راننده مردم دوست به خودرویی که میخواهد دور بزند راه میدهد و ...
🔹 کتاب خوانی : اگر بخواهیم فقط یک فرق عمده بین کشورهای پیشرفته و جهان سوم را نام ببریم میتوانیم بگوییم مردم کشورهای گروه اول مدام کتاب میخوانند و مردمان جهان سوم با کتاب بیگانه اند
🔹 عقلگرایی : بها دادن به عقل و دوری از تعصب از لوازم پیشرفت ملی و حتی شخصی هستند ، هر چه میشنویم را به محک عقل بگذاریم و از تردید در آنچه میدانیم نهراسیم
🔹 خود حق پنداری : تا زمانی که هر کدام از ما خود را حق مطلق و دیگران را باطل بدانیم در لاک خودشیفتگی خواهیم ماند و هزاران هزار آفت آن را تحمل خواهیم کرد
🔹 حذف پیشداوری : قضاوت کردن دیگران و پیشداوری منهدم کنندۀ اعتماد اجتماعیست ، یاد بگیریم که درگیر داوری اعمال و رفتار خودمان باشیم تا قضاوت و پیشداوری درباره دیگران
🔹 عبور از غرور : خود را بیش از آنچه هستیم تصور نکنیم ، ما برتر از دیگران نیستیم فقط ممکن است در برخی موضوعات از آنها بهتر باشیم ، اگر این گونه بیندیشیم هیچکس را تحقیر نخواهیم کرد ، چه همکار و همکلاسی و چه ملت های دیگر
🔹 حذف تنبلی : ملتهایی که کشورهایشان را ساختهاند بی هیچ استثنایی پرکار بودهاند و هستند ، از ژاپن تا آلمان و آمریکا ، ملتهایی که از زیر کار در رفتن را زرنگی میدانند به هیچ جایی نخواهند رسید
🔹 مدارا : باید تمرین مدارا کنیم و یاد بگیریم تفاوت سلیقهها و نظرات یکدیگر را تحمل کنیم و از کنار بسیاری از مسائل با لبخند بگذریم
🔹 محیط زیست : دوستی با محیط زیست نه شعاری از سر شکم سیری بلکه از الزامات بسیار جدی در مسیر توسعه است . محیط زیست را دوست بداریم و برای حفظ آن واقعاً بکوشیم
چرا عقب مانده ایم
علی محمد ایزدی
🔹 وطنپرستی : هیچ ملتی به پیشرفت نخواهد رسید مگر آنکه وطن پرستی جزو خصایصش باشد ، دغدغه وطن نداشتن عامل بنیادین عقب ماندگی ملت هاست
🔹 دوست داشتن آدم ها : کارگری که مردم را دوست داشته باشد پیچ محصول را خوب سفت میکند ، کارمندی که مردم را دوست دارد کار آنها را به فردا موکول نمیکند ، روزنامهنگار مردم دوست هرگز دروغ نمینویسد ، راننده مردم دوست به خودرویی که میخواهد دور بزند راه میدهد و ...
🔹 کتاب خوانی : اگر بخواهیم فقط یک فرق عمده بین کشورهای پیشرفته و جهان سوم را نام ببریم میتوانیم بگوییم مردم کشورهای گروه اول مدام کتاب میخوانند و مردمان جهان سوم با کتاب بیگانه اند
🔹 عقلگرایی : بها دادن به عقل و دوری از تعصب از لوازم پیشرفت ملی و حتی شخصی هستند ، هر چه میشنویم را به محک عقل بگذاریم و از تردید در آنچه میدانیم نهراسیم
🔹 خود حق پنداری : تا زمانی که هر کدام از ما خود را حق مطلق و دیگران را باطل بدانیم در لاک خودشیفتگی خواهیم ماند و هزاران هزار آفت آن را تحمل خواهیم کرد
🔹 حذف پیشداوری : قضاوت کردن دیگران و پیشداوری منهدم کنندۀ اعتماد اجتماعیست ، یاد بگیریم که درگیر داوری اعمال و رفتار خودمان باشیم تا قضاوت و پیشداوری درباره دیگران
🔹 عبور از غرور : خود را بیش از آنچه هستیم تصور نکنیم ، ما برتر از دیگران نیستیم فقط ممکن است در برخی موضوعات از آنها بهتر باشیم ، اگر این گونه بیندیشیم هیچکس را تحقیر نخواهیم کرد ، چه همکار و همکلاسی و چه ملت های دیگر
🔹 حذف تنبلی : ملتهایی که کشورهایشان را ساختهاند بی هیچ استثنایی پرکار بودهاند و هستند ، از ژاپن تا آلمان و آمریکا ، ملتهایی که از زیر کار در رفتن را زرنگی میدانند به هیچ جایی نخواهند رسید
🔹 مدارا : باید تمرین مدارا کنیم و یاد بگیریم تفاوت سلیقهها و نظرات یکدیگر را تحمل کنیم و از کنار بسیاری از مسائل با لبخند بگذریم
🔹 محیط زیست : دوستی با محیط زیست نه شعاری از سر شکم سیری بلکه از الزامات بسیار جدی در مسیر توسعه است . محیط زیست را دوست بداریم و برای حفظ آن واقعاً بکوشیم
چرا عقب مانده ایم
علی محمد ایزدی
۳.۴k
۱۱ خرداد ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.