این مطالب را دشمنان ما گفته اند ،دشمنانی که شاید فکر کنیم

این مطالب را دشمنان ما گفته‌اند ،دشمنانی که شاید فکر کنیم که با ما پدر کشتگی داشته و دارند
بعد آنها را با دانسته‌های خود مقایسه کنید و اگر این نوشته ها با مشاهدات شما در الآنِ ما قابل قیاس بود تصمیم بگیرید که کاری کنید .
ملتی که گذشتۀ خود را خوب نشناسد هرگز نمی‌تواند برای حال و آینده خود عاقبت اندیشی کند

جیمز موریه دیپلمات بریتانیایی در کتاب سیاحت نامه خود می‌نویسد :
زندگانی مردم این مملکت عبارت است از یک رشته توطئه و یک سلسله پشت هم اندازی ، فکر و ذکر هر ایرانی فقط متوجه آن است که کاری را که وظیفۀ اوست انجام ندهد . ارباب مواجب گماشته خود را نمیدهد و نوکرها تا بتوانند ارباب خود را سرکیسه میکنند و عجیب‌تر اینکه این اوضاع ، دلپسند آنان است و هرکس به سهم خود از آن بهره‌مند می‌گردد گویی این سبک زندگی برای‌سام حکم تفریح و تفننی را پیدا کرده که احدی حاضر نیست به آسانی از آن دست بردارد

گوستاو لوبون دانشمند فرانسوی در کتاب «تمدنهای قدیمی» می‌نویسد :
ایرانیان لبریزند از خودپسندی و شاید بتوان گفت که در تمام دنیا مردمی پیدا نشود که به این درجه به شخص خودشان اهمیت بدهند و کارشان همه پرگویی و قسم و آیه است و برای اندک نفعی حاضرند به دروغ شهادت بدهند ، وقتی از کسی پولی قرض میگیرند پس نمیدهند و در معاملات درستی نمی‌فهمند و چنان در فریبکاری مهارت دارند که محال است انسان به دامشان نیفتد

ژان لارتگی در کتاب «ویزا برای ایران» می‌نویسد :
در تمام دنیا مردمی به لاف زنی ایرانیان وجود ندارد و تا دلت بخواهد حاضرند به تو قول و وعدۀ دروغ بدهند و عیب دیگری هم که دارند دروغگویی ست که از حد تصور خارج است . یکی از وزرایشان به یکی از اعضای سفارت فرانسه میگفت : ما در روز پانصد بار دروغ میگوییم و با وجود این کارمان همیشه خراب است ... یعنی دروغ میگویند و توقع دارند که با دروغ هم کارشان راست شود

جان ماکدونال مستشار انگلیسی در باب اخلاق ایرانیان میگوید :
چنان در تمام فنون مکر و حیله و دورویی و ریاکاری ماهرند که در زبان نیاید ، نسبت به زیردستان شقی و بی‌رحم و در مقابل زبردستان افتاده و بدبخت می‌باشند . از این گذشته مردمانی هستند کینه‌جو و حریص و محروم از صفات قدرشناسی و شرافتمندی