من تو را "فقط" دوست دارم ؛

من تو را "فقط" دوست دارم ؛
در حدی که یک کلام بگویم :
«نبودی نگرانت شدم !»
عاشقت نیستم که الکی شلوغش کنم ؛
یا سرت داد بزنم :
«کجا بودی ؟
با که بودی ؟
پس چرا خبری ندادی ؟»
من تو را "فقط" دوست دارم ؛
در حدی که اگر دلت گرفته بود و حرف داشتی ،
بتوانم کنارت بنشینم ،
و ساعت ها فقط گوش کنم. . .
عاشقت نیستم که مثلا بگویم :
«ول کن این حرف ها را ؛
درست می شود .»
من تو را "فقط" دوست دارم ؛
در حدی که اگر خواستی بروی ،
فقط بگویم :
«مراقب خودت باش. . .»
عاشقت نیستم که به پایت بیفتم ؛
و بگویم :
«نرو. . .»
من تو را ،
"فقط و فقط" دوست دارم ؛
در حدی که این دوست داشتن ،
دوست داشتن بماند. . .
چون اگر عشق شود خرابش می کنیم. . .
آدم ها عشق را خراب می کنند. . .
تو بیا همین دوست داشتن را خوب اجرا کنیم. . .

«رضا باقری»