چقدر گریه کردم شبو بی صدا، چشایی که عادت به گریه نداشت، م

چقدر گریه کردم شبو بی صدا، چشایی که عادت به گریه نداشت، منو تنهایی و این دردی که یه شب منو بی تو راحت نذاشت، دارم مرگمو زندگی می کنم کجای دنیامی بدادم برس ، از این که با فکر کی آروم میشی همه وجود من شده استرس، چقدر دوست دارم برای یه شب فراموشی بگیرم برم تو خواب، چشامو ببندم روی غصه ها دیگه پانشم از این تختخواب......