عمرت تا کی به خودپرستی گذرد یا در پی نیستی و هستی گذرد می خور که چُنین عمر که غم در پی اوست آن بِه که به خواب یا به مستی گذرد
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.