ﺗﻮﺻﯿﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ (ﻋﺞ) ﺑﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺻﺤﯿﻔﻪ ﺳﺠﺎﺩﯾﻪ
ﺗﻮﺻﯿﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ (ﻋﺞ) ﺑﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺻﺤﯿﻔﻪ ﺳﺠﺎﺩﯾﻪ
ﻣﺤﺪﺙ ﻋﻈﯿﻢ ﻭ ﺳﺎﻟﮏ ﻭﺍﺭﺳﺘﻪ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻣﺠﻠﺴﯽ ﺍﻭﻝ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﺪ: « ﺩﺭ ﺍﻭﺍﯾﻞ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻮﺩﻡ ﻧﻤﺎﺯ ﺷﺐ ﺑﺨﻮﺍﻧﻢ ﺍﻣﺎ ﻧﻤﺎﺯ ﻗﻀﺎ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩﺍﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﺣﺘﯿﺎﻁ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﻧﺪﻡ. ﺧﺪﻣﺖ ﺷﯿﺦ ﺑﻬﺎﺋﯽ ﺭﺣﻤﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﺮﺽ ﻧﻤﻮﺩﻡ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: « ﻧﻤﺎﺯ ﻗﻀﺎ ﺑﺨﻮﺍﻥ.» ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻤﺎﺯ ﺷﺐ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎﺕ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯼ ﻭﺍﺟﺐ ﻓﺮﻕ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﯾﮏ ﺷﺐ ﺑﺎﻻﯼ ﭘﺸﺖ ﺑﺎﻡ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﺑﯿﺪﺍﺭﯼ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺧﺮﺑﺰﻩ ﻓﺮﻭﺷﺎﻥ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﺟﺎﻣﻊ ﺩﯾﺪﻡ. ﺑﺎ ﺷﻮﻕ ﻭ ﺷﻌﻒ ﻧﺰﺩ ﺍﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺳﻮﺍﻻﺗﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﺷﺐ. ﻓﺮﻣﻮﺩ:« ﺑﺨﻮﺍﻥ!»
ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩﻡ:« ﯾﺎ ﺑﻦ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽﺭﺳﺪ! ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻢ.»
ﻓﺮﻣﻮﺩ:« ﺑﺮﻭ ﺍﺯ ﺁﻗﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﺎﺝ ﮐﺘﺎﺏ ﺑﮕﯿﺮ!» ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﮔﻮﯾﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻢ؛ ﺭﻓﺘﻢ ﮐﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﻣﯽﮔﺮﯾﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺪﻡ.
ﺍﺯ ﺫﻫﻨﻢ ﮔﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﺎﺝ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﯿﺦ ﺑﻬﺎﺋﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺯ ﺗﺎﺝ، ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﯿﺦ ﺑﻬﺎﯾﯽ ﺭﯾﺎﺳﺖ ﺷﺮﯾﻌﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ.
ﻧﻤﺎﺯ ﺻﺒﺢ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺭﻓﺘﻢ. ﺩﯾﺪﻡ ﺷﯿﺦ ﺑﺎ ﺳﯿﺪ ﮔﻠﭙﺎﯾﮕﺎﻧﯽ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﯼ ﺻﺤﯿﻔﻪ ﺳﺠﺎﺩﯾﻪ ﺍﺳﺖ.
ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﻧﻘﻞ ﮐﺮﺩﻡ. ﻓﺮﻣﻮﺩ:« ﺍﻧﺸﺎﺀﺍﻟﻠﻪ ﺑﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﯽﺭﺳﯽ.»
ﺑﻌﺪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﯾﺎﺩ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ، ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﺟﺎﻣﻊ ﺭﻓﺘﻢ. ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺁﻗﺎ ﺣﺴﻦ ﺗﺎﺝ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﺷﻨﺎﯾﺎﻥ ﻗﺪﯾﻢ ﺑﻮﺩ. ﻣﺮﺍ ﮐﻪ ﺩﯾﺪ ﮔﻔﺖ:« ﻣﻼ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻘﯽ! ﻣﻦ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻃﻠﺒﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﮓ ﺁﻣﺪﻩﺍﻡ. ﮐﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﭘﺲ ﻧﻤﯽﺩﻫﻨﺪ. ﺑﯿﺎ ﺑﺮﻭﯾﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﯾﮏ ﺳﺮﯼ ﮐﺘﺐ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﻫﻢ.» ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪﺍﺵ ﺑﺮﺩ، ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻗﯽ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:« ﻫﺮ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﺮﺩﺍﺭ!»
ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ؛ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺩﯾﺪﻡ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﯾﺸﺐ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ. « ﺻﺤﯿﻔﻪ ﺳﺠﺎﺩﯾﻪ » ﺑﻮﺩ. ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ. ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ ﻭ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻡ.
ﮔﻔﺖ:« ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﺮﺩﺍﺭ!»
ﮔﻔﺘﻢ:« ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ.»
ﭘﺲ ﺷﺮﻭﻉ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﺑﻪ ﺗﺼﺤﯿﺢ ﻭ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻭ ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﺻﺤﯿﻔﻪ ﺳﺠﺎﺩﯾﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ. ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﺮﮐﺖ ﺍﯾﻦ ﮐﺘﺎﺏ، ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﻣﺴﺘﺠﺎﺏ ﺍﻟﺪﻋﻮﻩ ﺷﺪﻧﺪ.
ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻣﺠﻠﺴﯽ ﺩﻭﻡ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﺪ:« ﻣﺠﻠﺴﯽ ﺍﻭﻝ ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﺗﺮﻭﯾﺞ ﺻﺤﯿﻔﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺧﺎﻧﻪﺍﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺻﺤﯿﻔﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﺍﯾﻦ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺑﺮ ﺻﺤﯿﻔﻪ ﺷﺮﺡ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ ﮐﻪ ﻋﻮﺍﻡ ﻭ ﺧﻮﺍﺹ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ ﺷﻮﻧﺪ.»
ﻣﺤﺪﺙ ﻋﻈﯿﻢ ﻭ ﺳﺎﻟﮏ ﻭﺍﺭﺳﺘﻪ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻣﺠﻠﺴﯽ ﺍﻭﻝ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﺪ: « ﺩﺭ ﺍﻭﺍﯾﻞ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻮﺩﻡ ﻧﻤﺎﺯ ﺷﺐ ﺑﺨﻮﺍﻧﻢ ﺍﻣﺎ ﻧﻤﺎﺯ ﻗﻀﺎ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩﺍﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﺍﺣﺘﯿﺎﻁ ﻣﯽﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻧﻤﯽﺧﻮﺍﻧﺪﻡ. ﺧﺪﻣﺖ ﺷﯿﺦ ﺑﻬﺎﺋﯽ ﺭﺣﻤﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﺮﺽ ﻧﻤﻮﺩﻡ، ﻓﺮﻣﻮﺩ: « ﻧﻤﺎﺯ ﻗﻀﺎ ﺑﺨﻮﺍﻥ.» ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻤﺎﺯ ﺷﺐ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎﺕ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯼ ﻭﺍﺟﺐ ﻓﺮﻕ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﯾﮏ ﺷﺐ ﺑﺎﻻﯼ ﭘﺸﺖ ﺑﺎﻡ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻡ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﺑﯿﺪﺍﺭﯼ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺧﺮﺑﺰﻩ ﻓﺮﻭﺷﺎﻥ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﺟﺎﻣﻊ ﺩﯾﺪﻡ. ﺑﺎ ﺷﻮﻕ ﻭ ﺷﻌﻒ ﻧﺰﺩ ﺍﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﺳﻮﺍﻻﺗﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﺷﺐ. ﻓﺮﻣﻮﺩ:« ﺑﺨﻮﺍﻥ!»
ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩﻡ:« ﯾﺎ ﺑﻦ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﻟﻠﻪ، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽﺭﺳﺪ! ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻢ.»
ﻓﺮﻣﻮﺩ:« ﺑﺮﻭ ﺍﺯ ﺁﻗﺎ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﺎﺝ ﮐﺘﺎﺏ ﺑﮕﯿﺮ!» ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﮔﻮﯾﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﯽﺷﻨﺎﺧﺘﻢ؛ ﺭﻓﺘﻢ ﮐﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﻣﯽﮔﺮﯾﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺪﻡ.
ﺍﺯ ﺫﻫﻨﻢ ﮔﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﺎﺝ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﯿﺦ ﺑﻬﺎﺋﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﺯ ﺗﺎﺝ، ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﯿﺦ ﺑﻬﺎﯾﯽ ﺭﯾﺎﺳﺖ ﺷﺮﯾﻌﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ.
ﻧﻤﺎﺯ ﺻﺒﺢ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺭﻓﺘﻢ. ﺩﯾﺪﻡ ﺷﯿﺦ ﺑﺎ ﺳﯿﺪ ﮔﻠﭙﺎﯾﮕﺎﻧﯽ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﯼ ﺻﺤﯿﻔﻪ ﺳﺠﺎﺩﯾﻪ ﺍﺳﺖ.
ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﻧﻘﻞ ﮐﺮﺩﻡ. ﻓﺮﻣﻮﺩ:« ﺍﻧﺸﺎﺀﺍﻟﻠﻪ ﺑﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻣﯽﺭﺳﯽ.»
ﺑﻌﺪ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﯾﺎﺩ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﻼﻗﺎﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ، ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﮐﻨﺎﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﺟﺎﻣﻊ ﺭﻓﺘﻢ. ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺁﻗﺎ ﺣﺴﻦ ﺗﺎﺝ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﺷﻨﺎﯾﺎﻥ ﻗﺪﯾﻢ ﺑﻮﺩ. ﻣﺮﺍ ﮐﻪ ﺩﯾﺪ ﮔﻔﺖ:« ﻣﻼ ﻣﺤﻤﺪ ﺗﻘﯽ! ﻣﻦ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻃﻠﺒﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﮓ ﺁﻣﺪﻩﺍﻡ. ﮐﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﭘﺲ ﻧﻤﯽﺩﻫﻨﺪ. ﺑﯿﺎ ﺑﺮﻭﯾﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﯾﮏ ﺳﺮﯼ ﮐﺘﺐ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺪﻫﻢ.» ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪﺍﺵ ﺑﺮﺩ، ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻗﯽ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:« ﻫﺮ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﺮﺩﺍﺭ!»
ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻢ؛ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺩﯾﺪﻡ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﺘﺎﺑﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﯾﺸﺐ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ. « ﺻﺤﯿﻔﻪ ﺳﺠﺎﺩﯾﻪ » ﺑﻮﺩ. ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ. ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻢ ﻭ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻡ.
ﮔﻔﺖ:« ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﺮﺩﺍﺭ!»
ﮔﻔﺘﻢ:« ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ.»
ﭘﺲ ﺷﺮﻭﻉ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﺑﻪ ﺗﺼﺤﯿﺢ ﻭ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻭ ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ ﺻﺤﯿﻔﻪ ﺳﺠﺎﺩﯾﻪ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ. ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﺮﮐﺖ ﺍﯾﻦ ﮐﺘﺎﺏ، ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﻣﺴﺘﺠﺎﺏ ﺍﻟﺪﻋﻮﻩ ﺷﺪﻧﺪ.
ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻣﺠﻠﺴﯽ ﺩﻭﻡ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﺪ:« ﻣﺠﻠﺴﯽ ﺍﻭﻝ ﭼﻬﻞ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﺗﺮﻭﯾﺞ ﺻﺤﯿﻔﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﺗﻮﺳﻂ ﺍﻭ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺧﺎﻧﻪﺍﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺻﺤﯿﻔﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﺒﺎﺷﺪ. ﺍﯾﻦ ﺣﮑﺎﯾﺖ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﺑﺮ ﺻﺤﯿﻔﻪ ﺷﺮﺡ ﻓﺎﺭﺳﯽ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ ﮐﻪ ﻋﻮﺍﻡ ﻭ ﺧﻮﺍﺹ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ ﺷﻮﻧﺪ.»
۱.۶k
۰۱ خرداد ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.