ستایش خداوندی را سزاست که کسی از رحمت او مأیوس نگردد، و ا

ستایش خداوندی را سزاست که کسی از رحمت او مأیوس نگردد، و از نعمت های فراوان او بیرون نتوان رفت؛ خداوندی که از آمرزش او هیچ گنه کاری ناامید نگردد.