درون جسم من،

درون جسم من،
زن‌هاے بسیاری‌ست، بسیاری...!

زنے خودساختہ، خودخواستہ، محڪم...!
زنے دلداده‌ے #آرامش و #شادی...

زنے از صد هزاران مرد، محڪم‌تر،
قوی‌تر، با صلابت‌تر...!

زنے آگاہ، بی‌پروا
زنے گاهے ز هرڪس با جسارت‌تر
ز هرڪس با هدف‌تر، با درایت‌تر...

زنے گاهے ز ڪودڪ
بی‌دفاع و بی‌پناہ و بی‌ڪُنش‌تر،
گاہ ترسیده...

زنے گاهے سراسیمہ، هراسان،
گاہ رنجیده...

#نرگس_صرافیان_طوفان


࿐ྀུ༅

(( زنے گاهے پر از #فریاد،
گــــاهے #ساکت و #خاموش
زِ #دلتنگے
زِ #بد_عهدی
زِ هر #رنجے که چون تیری
نشانه مے برد قلب و دل و جانِ غمینم را...

و من گاهی پر از #فریاد،
سرد و ساڪت و خاموش
دلِ خود را به دریایِ خروشانِ
سبزین چشمه ی جاریِ چشمانم
به روزِ سرد بارانی
میانِ غرش ِ اَبرانِ مشڪین پوش
تڪ و تنها..
میانِ ڪوچه های سردِ دلتنگی
به سانِ ڪودڪی گم ڪرده
دسـت ِ مادرِ خود را
رهاااا، آزااااد می سازم....))


#دلنوشته_های_خاطره

࿐ྀུ༅