قیام امام حسین علیه السلام
#قیام_امام_حسین_علیه_السلام
مساله ی دیگری که در قیام امام حسین علیه السلام پیش آمد این بود که علاوه بر بیدار شدن مردم بعد از شنیدن وقایع روز عاشورا، دلهایشان بیش از پیش آماده ی فهمیدن حقایق شد.
در واقع امام علیه السلام با شهادت خود به آن شکل، به مردم ثابت کردند که آخرتی وجود دارد بهشت و جهنم وجود دارد، حساب و کتاب اعمال در قیامت حق است و خواهد رسید.
نشان دادند که همه چیز در این دو روزه ی دنیا ختم نمیشود و پاداش اخروی در کار است وگرنه کدام فرد عاقلی با زن و فرزند و اقوام نزدیک، و تعداد اندکی نیرو جلوی سی هزار نفر لشکر دشمن میایستد!
نتیجه ی این جنگ فکر کردن هم نمیخواهد و از اول معلوم است، پس چرا امام حسین علیه السلام جنگیدند و کوتاه نیامدند؟
پاسخ اینست، برای اینکه امروز و حتی در همان زمان کسی نگوید حسین علیه السلام برای گرفتن حکومت جنگید، بلکه اهداف ایشان از این جنگ، با اینکه میدانستند نتیجه اش شکست ظاهریست این بود که مردمی که در خواب رفته بودند و همه چیز را در این دو روز دنیا میدیدند به خودشان بیایند و بفهمند که خدا و قیامتی هست، خدایی هست که بخاطرش میارزد افراد با عظمتی چون حضرت اباالفضل العباس و علی اکبر علیهم السلام را فدا کرد.
فداکاری یارانشان با اینکه میدانستند شکست خواهند خورد، به مردم ثابت کرد که امام برحقند وگرنه که هر کدام از این افراد زن و زندگی و موقعیتهای بعضا خوبی داشتند، اینها به آن معرفتی از امام علیه السلام رسیده بودند که حاضر شدند با کمال میل جانشان را فدا کنند.
امام حسین علیه السلام با به میدان بردن طفل شیرخواره ثابت کردند که بر حقند و حرفی برای گفتن به مردم دارند.
اما دشمن هم با عملکردش و عکس العملهایش ثابت کرد که یک عده وحشی و دنیا پرستند و هدفشان فقط همان چیزهاییست که یزید بهشان وعده داده و با رفتارشان ثابت کردند که اصلا مسلمان نبودند که مثل امروزی یک عده ننشینند بگویند دو لشکر مسلمان بر سر قدرت با هم جنگیدند و یکی از آنها پیروز شد.
مساله ی دیگری که در قیام امام حسین علیه السلام پیش آمد این بود که علاوه بر بیدار شدن مردم بعد از شنیدن وقایع روز عاشورا، دلهایشان بیش از پیش آماده ی فهمیدن حقایق شد.
در واقع امام علیه السلام با شهادت خود به آن شکل، به مردم ثابت کردند که آخرتی وجود دارد بهشت و جهنم وجود دارد، حساب و کتاب اعمال در قیامت حق است و خواهد رسید.
نشان دادند که همه چیز در این دو روزه ی دنیا ختم نمیشود و پاداش اخروی در کار است وگرنه کدام فرد عاقلی با زن و فرزند و اقوام نزدیک، و تعداد اندکی نیرو جلوی سی هزار نفر لشکر دشمن میایستد!
نتیجه ی این جنگ فکر کردن هم نمیخواهد و از اول معلوم است، پس چرا امام حسین علیه السلام جنگیدند و کوتاه نیامدند؟
پاسخ اینست، برای اینکه امروز و حتی در همان زمان کسی نگوید حسین علیه السلام برای گرفتن حکومت جنگید، بلکه اهداف ایشان از این جنگ، با اینکه میدانستند نتیجه اش شکست ظاهریست این بود که مردمی که در خواب رفته بودند و همه چیز را در این دو روز دنیا میدیدند به خودشان بیایند و بفهمند که خدا و قیامتی هست، خدایی هست که بخاطرش میارزد افراد با عظمتی چون حضرت اباالفضل العباس و علی اکبر علیهم السلام را فدا کرد.
فداکاری یارانشان با اینکه میدانستند شکست خواهند خورد، به مردم ثابت کرد که امام برحقند وگرنه که هر کدام از این افراد زن و زندگی و موقعیتهای بعضا خوبی داشتند، اینها به آن معرفتی از امام علیه السلام رسیده بودند که حاضر شدند با کمال میل جانشان را فدا کنند.
امام حسین علیه السلام با به میدان بردن طفل شیرخواره ثابت کردند که بر حقند و حرفی برای گفتن به مردم دارند.
اما دشمن هم با عملکردش و عکس العملهایش ثابت کرد که یک عده وحشی و دنیا پرستند و هدفشان فقط همان چیزهاییست که یزید بهشان وعده داده و با رفتارشان ثابت کردند که اصلا مسلمان نبودند که مثل امروزی یک عده ننشینند بگویند دو لشکر مسلمان بر سر قدرت با هم جنگیدند و یکی از آنها پیروز شد.
۱.۳k
۳۰ مرداد ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.