‍ ممکنه من یک روزی به شهادت برسم

‍ #ممکنه_من_یک_روزی_به_شهادت_برسم
#شاید_اینبار_که_رفتم_دیگه_برنگردم

شب نوزدهم ماه مبارک رمضان بود من وکمیل خونه بودیم وکمیل بهم گفت میای امشب بریم مسجد؟ گفتم بریم
پاشدم آماده شدم قرآن ومفاتیح رو گرفتم وکمیل هم لباس مشکیش رو پوشید وموتور رو روشن کرد ورفتیم امامزاده عبدالله بابل
کنار امامزاده مدرسه ای بود که حیاطش رو آماده کرده بودن برای خانم ها و محوطه امامزاده هم برای آقایون
من رفتم توی حیاطش نشستم وچنددقیقه نشد که کمیل زنگ زد به گوشیم وگفت گرمت که نیست؟هواخوبه؟
«من به گرما حساس بودم وکمیل هم نگران بود که اذیت نشم»گفتم نه هواخوبه گرمم نیست وخیالش راحت شدو گوشی رو قطع کرد
مراسم شب احیا شروع شد دلم آشوبی بود.. دعای جوشن کبیر....
اولین شبی بود که از طول عمرم که حال غریبی داشتم
تو دلم با خدا معامله هایی کردم...
مراسم تموم شد ومن رفتم بیرون منتظر کمیل بودم که بیاد بیرون وبریم خونه..
بعد چنددقیقه کمیل با لباس خیس که کلی عرق کرده بود،وچشمای زیبایی که از شدت گریه پشت اون پلکهای بلندو پرپشتش قرمز شده بود اومد بیرون
وقتی نگاهش کردم یه لبخندی زد وگفت قبول باشه
باهم سوار موتور شدیم وتو راه برگشت گفت: مریم جان یه چیزی میگم ولی نباید گریه کنی
«چون هروقت از شهادتش حرف میزد من گریه میکردم»
گفت ممکنه من یه روزی به شهادت برسم شاید این بار که رفتم دیگه برنگردم
خیلی باهام صحبت کرد که اگه به شهادت برسم تو سختی های خیلی زیادی در پیش داری
خیلی اذیت میشی مشکلات زیادی پیش رو داری ولی محکم باش وتوکلت به خدا باشه مطمئن باش که منم همراه وکنار توام وتنهات نمیذارم,میخوام صبر زینبی داشته باشی
من پشت موتور آروم وبی صدا داشتم گریه میکردم
کمیل پرسید چیشد؟گریه که نمیکنی؟
من فقط صورتم رو گذاشتم پشتش وبه گریه هام ادامه دادم
کمیل یه نفس عمیق کشید وهردو تا خونه سکوت کردیم
خدا میدونه چه آشوبی تو دلم بود ودل کمیل چقدر بیقرار بود

چندروز بعد برای آخرین بار رفت ماموریت و تقریبا پانزده روز بعد به شهادت رسید

(به نقل ازهمسرشهید)

#شهید_مصطفی_کمیل_صفری_تبار
#یگان_ویژه_صابرین_سپاه
#مدافعان_حریم_ولایت
#شهادت_سردشت_ارتفاعات_جاسوسان
#درگیری_باگروهک_تروریستی_پژاک
#تکاوران_نظام

کانال رسمی شهیدمصطفی صفری تبار
@shahid_mostafa_safaritabar



#شهید_گمنام