وقتی بی هیچی آدم را می گذارید میروید،

وقتی بی هیچی آدم را می گذارید میروید،
چه توقعی دارید ؟
اینکه وقتی برگشتید باز تحویلِ تان بگیریم !؟
قربان صدقه ی تان برویم که خوب کردید رفتید،
ما هم که اصلاً نابود نشدیم؟!..
وقتی نمیفهمیم چه مرگتان شده، که رفته اید
جوابِ علامت سوالهای مغزمان را چه بدهیم!؟
دلِـمان هم که شعور ندارد! هی میپرسد برای چه رفت؟
یعنی دوستم نداشت؟
یعنی دروغ میگفت؟
یعنی ناراحتش کردم؟
چگونه توانست فراموشم کند؟
یعنی ..
بیچاره خبر ندارد تکراری شده بود، خوشی زد زیرِ دلَـش و رفت.
لطفاً اگر میخواهید بروید قبلَش جوابِ علامت سوال های مغزمان را بدهید که تعجب نکند از رفتنِ تان، بعد بروید!
حداقل طوری بروید که وقتی پشیمان شدید و خواستید برگردید رویی برای دیدنِ مان داشته باشید که اشتباه کرده اید رفته اید و از این حرفها...
به دلیلِ بی دلیلی هم اگر بوده است ما میبخشیم!
فقط آدم را با علامت سوالهای ذهنش تنها نگذارید، چون باعث میشوید بعد از شما دیگر هیچکس را باور نکند حتیٰ خودتان را ..