ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﺮف ﻫﺎ اﻋﺘﻨﺎﯾﯽ ﻧﮑﻦ

ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﺮف ﻫﺎ اﻋﺘﻨﺎﯾﯽ ﻧﮑﻦ
ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﭼﯿﺰ ﺧﻮﺑﯽ ﻧﯿﺴﺖ
و ﺑﺪﺗﺮ از ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ،" زﯾﺒﺎﯾﯽ " ﺳﺖ ...!
اﺗﻮﺑﻮﺳﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮش را ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ زﯾﺒﺎﺳﺖ ،
ﻣﺎدری ﮐﻪ ﻋﮑﺲ ﻓﺮزﻧﺪش را ﻣﯽ ﺑﻮﺳﺪ زﯾﺒﺎﺳﺖ
و زﯾﺒﺎﺳﺖ ﭘﯿﺮاﻫﻦ ،
وﻗﺘﯽ ﮐﻪ زن ﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﻦ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ .
و ﮐﺴﯽ ﭼﻪ ﻣﯿﺪاﻧﺪ
ﻣﺴﺎﻓﺮان ﺗﻨﻬﺎﯾﻨﺪ
ﻣﺎدری ﮐﻪ ﺳﺎﻟﻬﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ اﺳﺖ ... ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ ،
و ﭘﯿﺮاﻫﻦ ِ ﮔﻠﺪار ،
ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ِ زﯾﺒﺎﯾﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺎه زن ﻫﺎ ﻣﯽ ﭘﻮﺷﻨﺪ
ﺑﯽ آﻧﮑﻪ دﯾﺪه ﺷﻮﻧﺪ .
ﺑﻪ درﯾﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﻦ
ﺑﻪ آﺑﯽ ِ ﺑﯿﮑﺮاﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎرﻫﺎ ﮐﻨﺎرش ﻗﺪم زدﯾﻢ
ﺑﯽ آﻧﮑﻪ ﺣﺮف ﻫﺎی ﮐﻒ آﻟﻮدش
ﮔﻮش ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺧﺮاش دﻫﺪ .
ﺑﻪ ﻗﺎﯾﻘﺮان ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻗﻮت ﺷﺎن ﺑﻪ ﻣﻮﺟﯽ ﺑﻨﺪ اﺳﺖ
و ﺟﺎﻧﺸﺎن ﻫﻢ ﮔﺎﻫﯽ ،
ﻣﻬﺎﺟﺮان وﻟﯽ درد ﺑﯿﺸﺘﺮی دارﻧﺪ
ﻧﻔﺲ ﻫﺎ ﺗﻮی ﺳﯿﻨﻪ ﻫﺎﺷﺎن ﺣﺒﺲ اﺳﺖ
و ﺑﺎ ﺷﮑﻢ ﻫﺎی ﺳﯿﺮاب از زﻧﺪﮔﯽ
روی درﯾﺎﻫﺎ ﺷﻨﺎورﻧﺪ
ﺑﻪ زﯾﺒﺎﯾﯽ ات ﺳﻮﮔﻨﺪ
و ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﻦ ،
ﮐﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎ ﺑﺮﻋﮑﺲ اﻧﺪ
ﮐﻪ ﺳﻬﻢ ﻫﺮ ﮐﺪاﻣﻤﺎن از ﭼﯿﺰی ﮐﻪ دارﯾﻢ
ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد
ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد اﻧﺪوه
و اﻧﺪوه ﭼﯿﺰی ﻧﯿﺴﺖ
ﺟﺰ ﻫﻤﯿﻦ " دوﺳﺘﺖ دارم " ﻫﺎی ﻣﻦ .
ﻣﻦ ﮐﯽ اَم ؟
ﮐﻪ ﮔﺎه ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺳﺮﺑﺎزم
و از ﮔﻠﻮﻟﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ دارد ،
ﺑﯽ ﻣﺼﺮف ﺗﺮﯾﻦ ﺷﺎن ... ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ اﺳﺖ ،
ﮐﻪ ﮔﺎه ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ درﺧﺘﻢ
ﺻﻨﻮﺑﺮی ﺑﺰرگ و ﺳﺒﺰ
ﮐﻪ دﺳﺖ ﻫﯿﭻ ﺟﻨﮕﻠﺒﺎﻧﯽ روی ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﯾﺶ ﻧﯿﺴﺖ .
ﺑﯿﺸﺘﺮ اﻣﺎ ﮐﻮدﮐﻢ
ﻏﻤﮕﯿﻦ و رﻧﺠﻮر
ﮐﻪ دﺳﺘﺎن ﻣﺎدرش را ﭘﺸﺖ ﻣﻐﺎزه ی اﺳﺒﺎب ﺑﺎزی ﻓﺮوﺷﯽ ﮔﻢ ﮐﺮده اﺳﺖ ،
ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﺪ
و ﻣﺎﺷﯿﻦ ﮐﻮﮐﯽ ﭘﺸﺖ وﯾﺘﺮﯾﻦ ،
ﻣﯿﻔﻬﻤﺪ ،
ﻣﯿﻔﻬﻤﺪ ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ
و اﯾﻨﻄﻮر ﭼﺸﻢ از او ﺑﺮ ﻧﻤﯿﺪارد .
ﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺷﻌﺮ ﺑﺎﺷﺪ
ﺧﻮاﺳﺘﻢ زﯾﺒﺎﯾﯽ ات را روی ﺳﻄﺮ ﺳﻄﺮش ﺑﭙﺎﺷﻢ
ﺗﺎ ﻣﺴﺎﻓﺮان ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﯿﺮ ﺷﻮﻧﺪ
ﺳﺮﺑﺎزﻫﺎ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﺨﯿﺮ ﺷﻮﻧﺪ"و
دوﺳﺘﺖ دارم " ﻣﺜﻞ ﮐﻮدﮐﯽ ﺷﺎد
ﻣﯿﺎن واژه ﻫﺎ " ﻟِﯽ ﻟِﯽ " ﮐﻨﺪ .
#ﺣﻤﯿﺪﺟﺪﯾﺪی