های بادنگون های گوش کن پی تنم

های بادنگون های گوش کن پی تنم 
لامروت سرت واگردن منم


دک بزن ای خونه زلمت خراب 
می کجا میخی بری پی ای شتاب

می نمی شناسی منم ای بی وفا 
شاید از ما رفته یادت نا نها

هم منم که پی تو بیدم مث ککا
روز وشو از تو نویمیدم جدا

هم منم که ای نبیدت در حضور 
تکه میرفت از گلیم دومن و زور

هر زمانی سفره مون ویمی دراز 
صدر مجلس می نشندیمت و ناز

پشت پا ای میزنن وت اغنیا 
می گرفتیمت بغل ما بی ریا

ای نمیخواسن تنه بعضی پشیز
باز بیدی پیش ما خیلی عزیز

تا تو ارزون بیدی و کم مشتری 
غصه از ما دیر بی محنت بری

می چتو یک دفعه واویدی گرون 
ری زمین بیدی و رفتی آسمون

می چه واوی کین چنین واویدیه
پی بزرگون هم نشین واویدیه

روغنی میخوام بدونم یا پنیر 
یا برنج صادراتی ای فقیر

ای کلوکت از تنت واوو جدا
می بخوالت پسه ای یا لوبیا



ریت و الانت سیاه تر بو هنی 
می تنم مرغی که پی ما دشمنی

او کسی که مرغ سه نومت نها 
تعنه بی راسی نگیرش ری سیاه

الغرض ای قاتغ نون فقیر 
ایقه سی طالو خوته بالا نگیر

تو غلامی جون مو شاهی نکن 
هم سری پی مرغ و پی ماهی نکن

ای دراری پر بری تا ور فلک
ای بادنگون هم نشینی پی للک

راست گفت شاعر که ای روزی گدا 
معتبر واوی ویمو بی خدا