نصفه شبی خواب از سرم پریده. خواب از سر جهان پریده. هی زل

نصفه شبی خواب از سرم پریده. خواب از سر جهان پریده. هی زل می‌زنم به این عکس.
دانشجویان مسلمان هاروارد نماز می‌خوانند و دانشجویان مسیحی از آنها در برابر پلیس با سلاح چفیه فلسطینیها حفاظت می‌کنند.
اسرائیل در همین شش هفت ماه ۱۴۰۰۰ کودک کشته، باید مادر باشی تا بدانی مرگ هر کودک یعنی فرو ریختن کاخ آرزوها، تمام شدن برای همیشه. آن وقت چهارده هزار از حالت عدد به حروف در می‌آید. زنده می‌شود. جلوی چشمت دست و پا می‌زند. برای اولین بار می‌خندد. راه می‌رود. دلت برایش ضعف می‌رود. حرف می‌زند. شیرین زبانی می‌کند. مدرسه می‌رود. هر کودک فلسطینی در یکی از این مرحله‌ها برای همیشه از پیش مادرش رفته. گاهی مادری بیشتر از چند پاره تنش را داده.
فقط یک جا در تاریخ داشتیم که عده ای نماز خواندند و عده‌ای از آنها محافظت کردند که مورد هجوم دشمن قرار نگیرند.
آنجا هم کودکان را با افتخار کشتند ولی آدمهایش از جنس ما نبودند که با کشته شدن کودک دنیایشان تمام شود. شاید مردم فلسطین امروز شبیه‌ترین به آنها باشند.کودکانشان را می‌دهند، گریه می‌کنند ولی سرخم نمی‌کنند.
آنها ایستاده‌اند که خواب این چنین از سر جهان پریده. مثل همان یگانه تاریخ که دوباره تکرار شده.
غبار معاویه‌ای زمان دارد از بین می‌رود. یزید رسوا شده است. این عکس زیباترین جلوه کربلاست.
امام حسین(ع) فرمودند: اسبت را بردار و فرار کن تا از زمره کسانی نباشی که فریاد مظلومیت ما را شنیدند و یاری‌مان نکردند. برو جایی که صدای مظلومیت ما را نشنوی
اگر نمی‌خواهی به این ندا لبیک بگویی سفینه‌ای نیاز داری برای رفتن به فضا زمین را ندای مظلوم فراگرفته است.
🆔 @iaukhshb