احادیث مربوط به آیه ۱۳-سوره مؤمنون
احادیث مربوط به آیه ۱۳-سوره مؤمنون
امام باقر ع؛سپس خداوند دو فرشته
آفرینشگر را مبعوث میکند و آن دو،
آنچه را که خداوند اراده می فرماید، در
ارحام می‌آفرینند. آن دو از دهان زن وارد
شکم او می شوند و از آنجا به رحم
می روند. جنین، روحی را که از صلب مرد
و رحم زن به او منتقل شده را دارد. آن
دو فرشته، روح حیات و بقا را در پیکر
جنین می دمند و برای او به اذن خداوند
متعال، گوش، چشم و تمامی اعضا و
جوارح و احشا را خلق می کنند. سپس
خداوند به این دو فرشته وحی می کند:
«قضا و قدر و امر حتمی مرا بر او
بنویسید و هرآنچه را که می نویسید،
برای من در آن بدا [و قدرت تغییر]
هست». آن دو می گویند: «خداوندا! چه
بنویسیم»؟ خداوند به آن‌ها وحی میکند
که سر خود را به‌سمت سر مادر بالا
بگیرید، آن دو سرهای خود را بالا
می گیرند وقتی‌که لوح با پیشانی مادر
تماس پیدا می کند، دو فرشته در آن
لوح، صورت کودک، زینتش، مدّت زندگی،
عهدنامه، خوشبختی و بدبختی اش و
هرچیزی که به او مربوط می شود را
می بینند. دراین‌هنگام یکی از آن دو، این
چیز ها را بر دیگری املا می کند و او
آن‌ها را می نویسد و این شرط را هم
می نویسند: در تمامی این موارد، برای
خداوند بدا هست. سپس نوشته را مهر
می زنند و آن را در پیشانی جنین قرار
می دهند و کودک را در شکم مادر
می‌ایستانند». حضرت فرمود: «و چه بسا
که جنین کرنش می کند و واژگون
می شود و این مسئله فقط برای سرکشان
و عصیانگران اتّفاق می افتد».
هنگامی که موقع ولادت کودک می رسد،
خواه نه ماه تمام باشد یا کم‌تر خداوند
عزّوجلّ به رحم وحی می کند که راه خود
را باز کن تا مخلوقم به زمینم راه یابد و
امرم در مورد او اجرا شود؛ که زمان خروج
او فرا رسیده است. رحم راه جنین را باز
می کند و خداوند فرشته ای را به نام زاجر
مبعوث می کند که کودک را چنان می‌راند
که کودک می ترسد و واژگون میشود و
پاهایش بالای سرش قرار می گیرد و
سرش در پایین شکم قرار می گیرد تا
وضع حمل هم برای مادر و هم برای
کودک آسان شود. اگر زایمان و خروج
نوزاد سخت شود، فرشته‌ی زاجر بار دیگر
کودک را می ترساند و کودک می ترسد و
گریه‌کنان و هراسان به زمین می افتد».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۰،
ص۳۶ الکافی، ج۶، ص۱۳ / البرهان/
نورالثقلین
http://alvahy.com/مؤمنون/13
#تقدیر
#سرنوشت
#قضا_و_قدر
#مقدر
#مقدرات
#جنین
#بدا
امام باقر ع؛سپس خداوند دو فرشته
آفرینشگر را مبعوث میکند و آن دو،
آنچه را که خداوند اراده می فرماید، در
ارحام می‌آفرینند. آن دو از دهان زن وارد
شکم او می شوند و از آنجا به رحم
می روند. جنین، روحی را که از صلب مرد
و رحم زن به او منتقل شده را دارد. آن
دو فرشته، روح حیات و بقا را در پیکر
جنین می دمند و برای او به اذن خداوند
متعال، گوش، چشم و تمامی اعضا و
جوارح و احشا را خلق می کنند. سپس
خداوند به این دو فرشته وحی می کند:
«قضا و قدر و امر حتمی مرا بر او
بنویسید و هرآنچه را که می نویسید،
برای من در آن بدا [و قدرت تغییر]
هست». آن دو می گویند: «خداوندا! چه
بنویسیم»؟ خداوند به آن‌ها وحی میکند
که سر خود را به‌سمت سر مادر بالا
بگیرید، آن دو سرهای خود را بالا
می گیرند وقتی‌که لوح با پیشانی مادر
تماس پیدا می کند، دو فرشته در آن
لوح، صورت کودک، زینتش، مدّت زندگی،
عهدنامه، خوشبختی و بدبختی اش و
هرچیزی که به او مربوط می شود را
می بینند. دراین‌هنگام یکی از آن دو، این
چیز ها را بر دیگری املا می کند و او
آن‌ها را می نویسد و این شرط را هم
می نویسند: در تمامی این موارد، برای
خداوند بدا هست. سپس نوشته را مهر
می زنند و آن را در پیشانی جنین قرار
می دهند و کودک را در شکم مادر
می‌ایستانند». حضرت فرمود: «و چه بسا
که جنین کرنش می کند و واژگون
می شود و این مسئله فقط برای سرکشان
و عصیانگران اتّفاق می افتد».
هنگامی که موقع ولادت کودک می رسد،
خواه نه ماه تمام باشد یا کم‌تر خداوند
عزّوجلّ به رحم وحی می کند که راه خود
را باز کن تا مخلوقم به زمینم راه یابد و
امرم در مورد او اجرا شود؛ که زمان خروج
او فرا رسیده است. رحم راه جنین را باز
می کند و خداوند فرشته ای را به نام زاجر
مبعوث می کند که کودک را چنان می‌راند
که کودک می ترسد و واژگون میشود و
پاهایش بالای سرش قرار می گیرد و
سرش در پایین شکم قرار می گیرد تا
وضع حمل هم برای مادر و هم برای
کودک آسان شود. اگر زایمان و خروج
نوزاد سخت شود، فرشته‌ی زاجر بار دیگر
کودک را می ترساند و کودک می ترسد و
گریه‌کنان و هراسان به زمین می افتد».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۰،
ص۳۶ الکافی، ج۶، ص۱۳ / البرهان/
نورالثقلین
http://alvahy.com/مؤمنون/13
#تقدیر
#سرنوشت
#قضا_و_قدر
#مقدر
#مقدرات
#جنین
#بدا
۹۴۳
۲۸ فروردین ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.