سـایه معشــوق اگر افتاد بر عاشق چه شد

سـایه معشــوق اگر افتاد بر عاشق چه شد
ما به او محتـــاج بودیم او به ما مشتاق بود

حسن مه رویان مجلس گر چه دل می‌برد و دین
بحث مـا در لطف طبـع و خـوبی اخـلاق بود

بر در شـــــاهم گدایی نکته‌ای در کار کرد
گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود

رشته تسبیـح اگر بگسست معـــذورم بدار
دستم انـدر دامن ســاقی سیمین ساق بود

در شب قـدر ار صبـوحی کرده‌ام عیبم مکن
سرخوش آمد یـار و جامی بر کنار طاق بود