🌹ماه رمضان، بهار قرآن.....🌹
💠ماه رمضان، بهار قرآن💠
رمضان، که «ماه خدا» و «بهار قرآن» نام گرفته، فصل جدیدی در عبادات سالانه انسان های مؤمن و ماه نزول آیات شریفه قرآن است که خداوند به آن اشاره دارد: «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِیَ أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًی لِلنَّاسِ»[1]؛ [ماهِ رمضان، ماهی است که قرآن، برای راهنمایی مردم، در آن نازل شده است.] چنان که در آیه دیگری می فرماید: «اِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ»[2] [ما آن (قرآن) را در شب قدر نازل کردیم!]
«قدر»، از لیالی ماه مبارک رمضان، که نزول قرآن در آن واقع شده و از آن به «لیلة مبارکة» نیز تعبیر گردیده،[3] شب تعالی و صعود به قلّه کمال انسانی است که خداوند آن را برای انابه همه حق جویان، بخصوص پیروان اهل بیت علیهم السلام، فراهم آورده و تلاوت قرآن را در آن شب و در دیگر ایّام به همراه دیگر اعمال صالح، تجارتی بدون ضرر و زیان برای انسان های مؤمن می داند که سبب رستگاری آنان می گردد؛ چنان که می فرماید: «إِنَّ الَّذِینَ یَتْلُونَ کِتَابَ اللَّهِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِیَةً یَرْجُونَ تِجَارَةً لَن تَبُورَ»[4] [کسانی که کتاب الهی را تلاوت می کنند و نماز را برپا می دارند و از آنچه به آنان روزی داده ایم پنهان و آشکار انفاق می کنند، تجارتی(پرسود و) بی زیان و خالی از کساد را امید دارند.
مقصود از «تلاوت آیات» از منظر امام صادق علیه السلام فهم مراد خدا و عمل بدان ها و امید به وعده های الهی است؛ چنان که در روایت تفسیری از آن حضرت در ذیل آیه
«الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاَوَتِه»[5]
[کسانی که کتاب آسمانی به آنها داده ایم آن را چنان که شایستۀ آن است می خوانند]
آمده است که:
«یُرتّلونَ آیاتَهُ و یَتفهَّمونَ معانیَه و یَعملونَ بِاَحکامِهِ و یِرجونَ وعدَه و یَخشونَ عذابَهُ و یَتمثَّلونَ قِصصَهُ.»[6] [آيات آن را صحيح مى خوانند و مراعات وقف و وصل و ساير آداب قراءت را مى نمايند. و در معانى آن دقّت مى كنند و به احكام آن عمل مى كنند. و به وعده هاى آن اميدوارند و از عذاب های آن مى ترسند. از قصّه هاى آن عبرت مى گيرند.]
منبع: شیعه شناسی، پاییز 1384 - شماره 11؛ مودب، سید رضا
پی نوشت ها :
[1] بقره: 185
[2] قدر: 1
[3] «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةٍ مُّبَارَکَة.» (دخان: 3)
[4] فاطر: 29
[5] بقره: 121
[6] منتخب میزان الحکمه، ص 418 به نقل از: تنیة الخواطر، ج 2، ص 236.
لینک کوتاه : https://noo.rs/JSO8R
رمضان، که «ماه خدا» و «بهار قرآن» نام گرفته، فصل جدیدی در عبادات سالانه انسان های مؤمن و ماه نزول آیات شریفه قرآن است که خداوند به آن اشاره دارد: «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِیَ أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًی لِلنَّاسِ»[1]؛ [ماهِ رمضان، ماهی است که قرآن، برای راهنمایی مردم، در آن نازل شده است.] چنان که در آیه دیگری می فرماید: «اِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ»[2] [ما آن (قرآن) را در شب قدر نازل کردیم!]
«قدر»، از لیالی ماه مبارک رمضان، که نزول قرآن در آن واقع شده و از آن به «لیلة مبارکة» نیز تعبیر گردیده،[3] شب تعالی و صعود به قلّه کمال انسانی است که خداوند آن را برای انابه همه حق جویان، بخصوص پیروان اهل بیت علیهم السلام، فراهم آورده و تلاوت قرآن را در آن شب و در دیگر ایّام به همراه دیگر اعمال صالح، تجارتی بدون ضرر و زیان برای انسان های مؤمن می داند که سبب رستگاری آنان می گردد؛ چنان که می فرماید: «إِنَّ الَّذِینَ یَتْلُونَ کِتَابَ اللَّهِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِیَةً یَرْجُونَ تِجَارَةً لَن تَبُورَ»[4] [کسانی که کتاب الهی را تلاوت می کنند و نماز را برپا می دارند و از آنچه به آنان روزی داده ایم پنهان و آشکار انفاق می کنند، تجارتی(پرسود و) بی زیان و خالی از کساد را امید دارند.
مقصود از «تلاوت آیات» از منظر امام صادق علیه السلام فهم مراد خدا و عمل بدان ها و امید به وعده های الهی است؛ چنان که در روایت تفسیری از آن حضرت در ذیل آیه
«الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاَوَتِه»[5]
[کسانی که کتاب آسمانی به آنها داده ایم آن را چنان که شایستۀ آن است می خوانند]
آمده است که:
«یُرتّلونَ آیاتَهُ و یَتفهَّمونَ معانیَه و یَعملونَ بِاَحکامِهِ و یِرجونَ وعدَه و یَخشونَ عذابَهُ و یَتمثَّلونَ قِصصَهُ.»[6] [آيات آن را صحيح مى خوانند و مراعات وقف و وصل و ساير آداب قراءت را مى نمايند. و در معانى آن دقّت مى كنند و به احكام آن عمل مى كنند. و به وعده هاى آن اميدوارند و از عذاب های آن مى ترسند. از قصّه هاى آن عبرت مى گيرند.]
منبع: شیعه شناسی، پاییز 1384 - شماره 11؛ مودب، سید رضا
پی نوشت ها :
[1] بقره: 185
[2] قدر: 1
[3] «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةٍ مُّبَارَکَة.» (دخان: 3)
[4] فاطر: 29
[5] بقره: 121
[6] منتخب میزان الحکمه، ص 418 به نقل از: تنیة الخواطر، ج 2، ص 236.
لینک کوتاه : https://noo.rs/JSO8R
۱.۷k
۲۹ اسفند ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.