ساعت چهار صبح ؛

وقتی خسته و کلافه ای ، توی مرز بین خواب و بیداری ، منو یادت بیار.عصر موقع غروب ، وقتی همه تنهات گذاشتن و دلت گرفت ، منو یادت بیار.وقتی خواستی یهویی فرار کنی غیب شی ، کسی باهات نیومد ، منو یادت بیار. وقتی بارون می زنه که، کسی پایت نیست بدون چتر باهات راه بیاد ، منو یادت بیار.آخرای شب ، وقتی اضطراب اومد سراغت و بدنت داشت می لرزید ، منو یادت بیار.موقعی که نا امیدت کردن ، کم آوردی ، کسی نبود ، گریه داشتی ، بغل می خواستی ، کمک می خواستی ، منو یادت بیار. باشه توت فرَنگي مَن؟! :)