بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
جایگزینی هیچ حکمی به جای حکم خدا، نه تنها بهتر نیست، بلکه کاملاً شرکی متکبرانه است!
گاهی شبهات، صرفاً شبهاتی نیستند که به ذهن کسی خطور کرده باشند، بلکه کاملاً سازماندهی شده و هدفمند میباشند؛ از اینرو در هر برهه یا موضوعی، با شبههای که در خاتمه به پیشنهاد یک جایگزین به جای حکم میباشد، مواجه میگردید!
آیا بهتر نبود، به جای نماز، با خدا درد دل میکردیم؟! آیا بهتر نبود به جای زیارت، به فقرا میرسیدیم؟! آیا بهتر نبود، به جای بزرگداشت نهضت کربلا در محرم، هزینهاش را صرف فقرا میکردیم؟! ... و خلاصه، دائماً با آیا بهتر نبود به جای این، آن را میگذاشتیم؟! مواجه میگردید و یک کلمه فقرا نیز در آن گنجانده میشود که هم مطلب انسانی جلوه کند و هم تحریکات احساسی، به مدد انحراف از حق بیایند!
این جابجاییها و جایگزینیها، هیچ معنا و مفهومی ندارد به جز دین زدایی و جایگزینی دین من درآوردی به جای دین خدا - که البته به غیر از نگاهی جاهلانه و متکبرانه به خود، صبغه مخالفت با دین را نیز دارند.
بدیهی است که هیچ کس چنین پیشنهاداتی نمیدهد، مگر آن که از یک سو اصلاً توحید، معاد، اسلام، قرآن و شریعت را قبول نداشته باشد و از سویی دیگر خود را مکلف به ضدتبلیغ علیه اسلام نموده باشد!
الف)- مگر روزه گرفتن برای فواید مادی آن به بدن میباشد؟! چون خودشان مادهگرا هستند و جز بدن چیزی را نمی بینند و نمیشناسند، گمان دارند که نماز، روزه، تلاوت قرآن، تزکیه نفس، اخلاق و نیز باید حتماً فواید بدنی داشته باشد؛ مثلاً چاق یا لاغر کند؛ گرفتگیهای عروق را باز کند؛ بخارات معده را تنظیم نماید و ...!
ب) - اگر مقصود از روزه ماه مبارک رمضان، فواید بدنی آن بود که اصلاً ضرورتی نداشت حتماً در ماه مبارک رمضان باشد، بلکه یک رژیم غذایی، یا به قول بهتر تنظیم برنامهی غذایی برای هر موقع یا همیشه میدادند، چنان که در شریعت اسلام غنی و عزیز نیز از این توصیهها بسیار است.
ج) - برای روزه، ضررهایی بر میشمرند! اما چون اصلاً با اسلام آشنایی ندارند و از احکامش نیز آگاهی ندارند، نمیدانند که اگر روزه گرفتن، چه در ماه مبارک رمضان و چه در هر روز دیگری، ضرری داشته باشد و یا حتی احتمال جدی ضرر داشته باشد، نه تنها واجب نیست، نه تنها جایز نیست، بلکه حرام نیز میشود.
د) - روزه ماه مبارک رمضان، بر بسیاری دیگر که هیچ ضعفی ندارند و روزه برای آنان ضرر ندارد نیز حرام است و یا دست کم واجب نیست، مانند: مسافر، زنان در مدت معین و زن شیر ده.(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
جایگزینی هیچ حکمی به جای حکم خدا، نه تنها بهتر نیست، بلکه کاملاً شرکی متکبرانه است!
گاهی شبهات، صرفاً شبهاتی نیستند که به ذهن کسی خطور کرده باشند، بلکه کاملاً سازماندهی شده و هدفمند میباشند؛ از اینرو در هر برهه یا موضوعی، با شبههای که در خاتمه به پیشنهاد یک جایگزین به جای حکم میباشد، مواجه میگردید!
آیا بهتر نبود، به جای نماز، با خدا درد دل میکردیم؟! آیا بهتر نبود به جای زیارت، به فقرا میرسیدیم؟! آیا بهتر نبود، به جای بزرگداشت نهضت کربلا در محرم، هزینهاش را صرف فقرا میکردیم؟! ... و خلاصه، دائماً با آیا بهتر نبود به جای این، آن را میگذاشتیم؟! مواجه میگردید و یک کلمه فقرا نیز در آن گنجانده میشود که هم مطلب انسانی جلوه کند و هم تحریکات احساسی، به مدد انحراف از حق بیایند!
این جابجاییها و جایگزینیها، هیچ معنا و مفهومی ندارد به جز دین زدایی و جایگزینی دین من درآوردی به جای دین خدا - که البته به غیر از نگاهی جاهلانه و متکبرانه به خود، صبغه مخالفت با دین را نیز دارند.
بدیهی است که هیچ کس چنین پیشنهاداتی نمیدهد، مگر آن که از یک سو اصلاً توحید، معاد، اسلام، قرآن و شریعت را قبول نداشته باشد و از سویی دیگر خود را مکلف به ضدتبلیغ علیه اسلام نموده باشد!
الف)- مگر روزه گرفتن برای فواید مادی آن به بدن میباشد؟! چون خودشان مادهگرا هستند و جز بدن چیزی را نمی بینند و نمیشناسند، گمان دارند که نماز، روزه، تلاوت قرآن، تزکیه نفس، اخلاق و نیز باید حتماً فواید بدنی داشته باشد؛ مثلاً چاق یا لاغر کند؛ گرفتگیهای عروق را باز کند؛ بخارات معده را تنظیم نماید و ...!
ب) - اگر مقصود از روزه ماه مبارک رمضان، فواید بدنی آن بود که اصلاً ضرورتی نداشت حتماً در ماه مبارک رمضان باشد، بلکه یک رژیم غذایی، یا به قول بهتر تنظیم برنامهی غذایی برای هر موقع یا همیشه میدادند، چنان که در شریعت اسلام غنی و عزیز نیز از این توصیهها بسیار است.
ج) - برای روزه، ضررهایی بر میشمرند! اما چون اصلاً با اسلام آشنایی ندارند و از احکامش نیز آگاهی ندارند، نمیدانند که اگر روزه گرفتن، چه در ماه مبارک رمضان و چه در هر روز دیگری، ضرری داشته باشد و یا حتی احتمال جدی ضرر داشته باشد، نه تنها واجب نیست، نه تنها جایز نیست، بلکه حرام نیز میشود.
د) - روزه ماه مبارک رمضان، بر بسیاری دیگر که هیچ ضعفی ندارند و روزه برای آنان ضرر ندارد نیز حرام است و یا دست کم واجب نیست، مانند: مسافر، زنان در مدت معین و زن شیر ده.(ادامه دارد...)
۷۰۹
۲۷ اسفند ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.