تا خودت پاکیزه نباشی، پاکیزه بهت نمی دهند. ظرفی که برای آ

تا خودت پاکیزه نباشی، پاکیزه بهت نمی‌دهند. ظرفی که برای آب خوردن انتخاب می‌کنی، باید پاک باشد. اگر من ظرفِ باطنم آلوده باشد، این توقّع درستی نیست که از خدا پاکیزه بخواهم. حالا چه کار کنیم در قدم اول باطنمان پاک شود؟ با خودت قرار بگذار به کسی پرخاش نکنی. ما زیارت می‌رویم، نماز جماعت می‌خوانیم، ماه رمضان روزه می‌گیریم، پس چه می‌شود که توفیق نداریم و پیشرفت نمی‌کنیم؟ وقتی بررسی کنیم می‌بینیم ریشه تمام مشکلات، #زبان است. با حرف، کسی را می‌زنیم یا غضب و پرخاش می‌کنیم. آیت الله بهاءالدینی می‌فرمودند: پرخاش برکات زندگی را می‌برد. کسی به خواجه نصیر نامه نوشته بود، اولِ نامه خطاب به خواجه نصیر گفته بود: ایها الکلب، یا ایها الکلب ابن کلب (ای سگ، یا ای سگ فرزند سگ) فلان مسأله علمی چه طور است؟ خواجه نصیر هم در جواب نوشته بود كه جواب مساله این است و در آخر نامه نوشت: «اما صحبت تو درباره‌ی سگ؛ سگ حیوانی است که چهار دست و پا راه می‌رود و بدنش از پشم پوشیده است. من دوپا هستم و آن طور نیستم و... والسلام.» تمام! نه پرخاشی، نه غضبی! ما بودیم حداقل می‌نوشتیم خودتی! پس باید اول باطنمان پاکیزه شود تا رشد کنیم.

- استاد فاطمی نیا

#استاد_فاطمی_نیا #ماه_رمضان #روزه #روزه_داری
#رمضان_الکریم #رمضان_کریم #رمضان