سال دیگر از هجرت مژگانت گذشت و تو همچنان نورانی و خورشیدو

سال دیگر از هجرت مژگانت گذشت و تو همچنان نورانی و خورشیدوش در بلندای آسمان عشق، وجه الله را به نظاره نشسته ای.
سالی دیگر از پرواز ملکوتی ات گذشت و تو هنوز در گلخانه شکوفایی دلهامان مامن داری.
دیری است که در خانه های گلی مان، قاب شیشه ای نگاهت را با زمزم چشم جلا داده ایم و هر صبح و شام، چشمهایمان را به ضریح مطهر چشمهایت دوخته ایم و در گستره سبز نگاهت، غسل عشق کرده ایم.
یاد باد هنگام هنگامه شیرین بودنت ای سر  سلسله سلسله جنبان آلاله و شقایق ؛ ای چرخ سپهر بی تو نگون .
یاد باد جلوس موکب عشق در میادین مبارزه با دیجور ستم و خود پسندان و زورگویان.
و امروز دیگر، اگر تو نیستی  ، و اگر تو در دادی حیرت ما ، در اعلی علیین به آرزوی همیشگی خود رسیده ای ، راهت را پاس داشته ایم.
و شرمسار بودن خویشیم که در تب و تاب فراق جانسوزت همچنان مانده ایم .
ای خلاصه خوبیها، ای مهربان ترین پدر ، جای خالی نگاهت همیشه در حسینیه دلهای عزادارمان محسوس است. که تو آرام و با شکوه ستاره های شبان تنها یی مان را یتیم آمدن خویش ساخته ای ، و من امروز تنها به عمق عظمت راهی می اندیشم که تو پیموده ای و به راهروانت  آموخته ای.