آیا می دانید نشانه های انسان عاقل و احمق چیست ؟
آیا می دانید نشانه های انسان عاقل و احمق چیست ؟
امیرالمومنین علیه السلام نشانه های عاقلان و احمقان را این گونه بر می شمارند :
نشانه اول : لسان العاقل وراء قلبه و قلب الاحمق وراء لسانه: آدم عاقل اول فكر میكند و بعد حرف مىزند و آدم احمق برعكس آن است
. به تعبیر امیرالمومنین، زبان عاقل پشت سر دلش است، اول دلش فكر مىكند، مىاندیشد و بعد زبانش به حركت در مىآید، ولى كار احمق برعكس است، دلش و قلبش و فكرش پشت سر زبانش قرار دارد.
نشانه دوم : و من نظر فى عیوب النّاس فأنكرها، ثم رضیها لنفسه فذلك الأحمق بعینه ،كسى كه به عیوب مردم نگاه كند و آنها را نپسندد ولى خودش آن عیبها را داشته باشد و هر صفت بدى را كه بر كسى ببیند، ایراد بگیرد، ولى خودش آن صفت را داشته باشد، او احمق است. باز مىفرماید: الحدّة ضرب من الجنون لانّ صاحبها یندم، فان لم یندم فجنونه مستحكم. تندى و خشونت نوعى دیوانگى است، زیرا كسى كه این كار را مىكند بعدا پشیمان مىشود و اگر پشیمان نشد دیوانگىاش مستحكم و پابرجا شده است.
نشانه سوم : فانّ العاقل یتّعظ بالاداب و البهائم لا تتّعظ الّا بالضّرب: انسان عاقل با موعظه و نصیحت به راه مىآید و آن چهارپایان هستند كه باید با كتک خوردن به راه بیایند.
نشانه چهارم : و ایّاك و الاتّكال على المنى فانّها بضائع النّوكى: پسر جان، بپرهیز از این كه تكیه كنى بر آرزوهاى پوچ و خیالهاى بىاساس كه تكیهكردن بر آرزوها سرمایه احمقان است.
كسى كه مىخواهد مال و ثروتى را به دست بیاورد، راهش كسب و تجارت و زراعت و فلاحت است اگر او در خانه بنشیند به فكر این كه روزى گنجى پیدا كند، این، تكیه كردن بر آرزویى پوچ است. كسى كه مىخواهد دانشمند بشود. راهش، رفتن به مدرسه و تحصیل و مطالعه است. اگر خیال كند كه ممكن است یك روزى خدا بخواهد و من دانشمند بشوم، این، تكیه كردن بر آرزوهاى پوچ است، اگر جنگى بر مردم تحمیل شود راه پیروزى در آن، فداكارى است و دعاى تنها كافى نیست
امیرالمومنین علیه السلام نشانه های عاقلان و احمقان را این گونه بر می شمارند :
نشانه اول : لسان العاقل وراء قلبه و قلب الاحمق وراء لسانه: آدم عاقل اول فكر میكند و بعد حرف مىزند و آدم احمق برعكس آن است
. به تعبیر امیرالمومنین، زبان عاقل پشت سر دلش است، اول دلش فكر مىكند، مىاندیشد و بعد زبانش به حركت در مىآید، ولى كار احمق برعكس است، دلش و قلبش و فكرش پشت سر زبانش قرار دارد.
نشانه دوم : و من نظر فى عیوب النّاس فأنكرها، ثم رضیها لنفسه فذلك الأحمق بعینه ،كسى كه به عیوب مردم نگاه كند و آنها را نپسندد ولى خودش آن عیبها را داشته باشد و هر صفت بدى را كه بر كسى ببیند، ایراد بگیرد، ولى خودش آن صفت را داشته باشد، او احمق است. باز مىفرماید: الحدّة ضرب من الجنون لانّ صاحبها یندم، فان لم یندم فجنونه مستحكم. تندى و خشونت نوعى دیوانگى است، زیرا كسى كه این كار را مىكند بعدا پشیمان مىشود و اگر پشیمان نشد دیوانگىاش مستحكم و پابرجا شده است.
نشانه سوم : فانّ العاقل یتّعظ بالاداب و البهائم لا تتّعظ الّا بالضّرب: انسان عاقل با موعظه و نصیحت به راه مىآید و آن چهارپایان هستند كه باید با كتک خوردن به راه بیایند.
نشانه چهارم : و ایّاك و الاتّكال على المنى فانّها بضائع النّوكى: پسر جان، بپرهیز از این كه تكیه كنى بر آرزوهاى پوچ و خیالهاى بىاساس كه تكیهكردن بر آرزوها سرمایه احمقان است.
كسى كه مىخواهد مال و ثروتى را به دست بیاورد، راهش كسب و تجارت و زراعت و فلاحت است اگر او در خانه بنشیند به فكر این كه روزى گنجى پیدا كند، این، تكیه كردن بر آرزویى پوچ است. كسى كه مىخواهد دانشمند بشود. راهش، رفتن به مدرسه و تحصیل و مطالعه است. اگر خیال كند كه ممكن است یك روزى خدا بخواهد و من دانشمند بشوم، این، تكیه كردن بر آرزوهاى پوچ است، اگر جنگى بر مردم تحمیل شود راه پیروزى در آن، فداكارى است و دعاى تنها كافى نیست
۱.۱k
۱۹ اسفند ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.