با تکخندی ته سیگارش رو روی زمین انداخت و صادقانه اعتراف ک

با تکخندی ته سیگارش رو روی زمین انداخت و صادقانه اعتراف کرد
+هیچ وقت از نجوم خوشم نیومد
_پس حدس میزنم راجع به افسانش هم چیزی نمیدونی
+افسانه؟
سرش رو به نشونه مثبت تکون داد و توضیح داد
_اسم دیگه دب اکبر کالیستو عه.
شونه به شونه پسر ایستاد و خیره به اسمون گفت
+اسم جالبیه
_درسته. اون مقشوقه ژوپیتر ، بزرگ ترین خدای یونان بوده؛ ژوپیتر با تموم وجود عاشق کالیستو بود اما با مشکلاتی که توی اون دوره براشون به وجود میاد ژوپیتر مجبور میشه برای محافظت از کالیستو اون رو به اسمون بفرسته و همون زمان کالیستو تبدیل به هفت ستاره میشه و دب اکبر رو تشکیل میده.
با لرزش های بی قرار دستش به خودش اومد پلی شدن اون خاطره توی مغزش فقط همه چیزو واسه قلبش سخت تر میکرد،محکم تر به اسلحه چنگ زد و اون رو بالا اورد ؛
چشم هاش سیاهی میرفت و مرگ خودش رو توی اون لحظه ارزو میکرد چون لعنت! اون همین حالا معشوقه‌ش رو هدف اسلحه‌ی توی دست های گناه کارش قرار داده بود.
_شلیک کن.
اب دهنش رو به سختی فرو برد و با صدای خفه ای زمزمه کرد.
_متاسفم..
یک لحظه بود؛ صدای دلهره اور فشرده شدن ماشه و بعد از اون
چشم های پسری که به استقبال تاریکی می‌رفت.
_متاسفم؛متاسفم کالیستو!