جامه ی خستگی به تن و ملامت به گوش ایستاده ام به پای هوش.

جامه‌ی خستگی به تن و ملامت به گوش ایستاده‌ام به پای هوش.
لعن گویان هر سطر و در پس آن هر صفحه را خوانده و نخوانده به پایان می‌رسانم به گونه‌ای که گویا فرجِ‌کار تنها در اتمام این کتاب بدست خواهد آمد.
ناله های ذهنی از بالا و غرش‌ معده از میان و گزگز پاها از پایین مغز را با تمام وجود مچاله کرده است؛ با این اوصاف مگر رمقی برای خواندن و از پس آن فهمیدن مطلوبِ مطالب هم می‌ماند؟!
آخَر تجربی جماعت را چه به ادبیاتِ پارسی..
مارا با سینوس و کسینوس و لایه‌های مورب و حلقویِ عزیزمان تنها بگذارید که با موازنه و چگالی جشنِ یادبود بگیریم که در نهایت نیمی "چرت‌و‌پرت" و نیمی دیگر "بازهم‌چرت‌وپرت" هستند.
اگر همان چند خط پارسی خوانی هم نبود، متنی چُنان ادبی تقدیم نگاهتان نمی‌شد.

پارسی را پاس نکنیم! پاس‌بداریم.
#Aseman .