این سه تصویر چقدر شبیه به هم هستند.

این سه تصویر چقدر شبیه به هم هستند.
اگر بنا باشد معرفت، عدالت و یا شجاعت تصویر شود، هنرمند چاره‌ای ندارد جز یافتن و یا ساختنِ مصادیقی برای این مفاهیم. تصویرِ درگیری آن مردِ بی‌نام و نشان شیرازی با یک تروریستِ سلاح به دست، محلِ پیوند مفاهیم و یافتن مصادیق است.
آنقدر مفاهیم درونِ قاب متکثر و متعدد است که به حکم «هر کسی از ظن خود شد یار من» هم بخواهیم نگاه کنیم، باز هم ناگزیر خواهیم بود از بیان «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا».
من می‌خواهم تصویر آن جوان شیرازی را مصداق نبرد حق و باطل ببینم. مصداقی برای آیه 18 سوره انبیا؛ «ما حق را بر سر باطل می‌کوبیم تا آن را هلاک سازد؛ و این گونه، باطل محو و نابود می‌شود!»

امروز حق در لباسِ یک کارگر خدماتی، متجلی شد. یک روز هم آن جوان شهید سبزواری با خون خود مسیر حق را به ما نشان داد. در جایی دیگر نبردِ حق و باطل در یک تصویر شبانه و نمادین از موشک‌های فلسطینی‌ها دربرابرِ گنبد آهنین جلوه کرد. یک روز هم حق، در خیابان‌های لهستان و در قامتِ نوجوان پلیورپوشِ لهستانی که در مقابل سربازان شیطان، صلیب در دست گرفت؛ تجلی یافت.

نماد حق، در آن شب حمله سیاهی به صحن نور، دستانش خالی بود اما دلش به وعده الهی گرم بود. همچون تمام این مصادیقی که مرور کردم. اصلا حق همین شکلی است. هر کجا که در تاریخ دیده‌ایم، حق اینطور با دست‌های خالی به مصاف باطل رفته و تصویری از روز پیروزی در آخرالزمان را در امروز ما خلق کرده تا ببینیم و دلگرم باشیم که در نبرد آخرالزّمانی حق علیه باطل، حتما أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ محقق خواهد شد.

✅️ اثرِ: آقامصطفی ساجدی.