سفینه پایین آمد، نشست روی زمین

سفینه پایین آمد، نشست روی زمین
نگاه کرد:

سرکوچه یک زن غمگین
دو دزد، منتظر کیف کارمند جوان
جلوی مدرسه یک مشت بچه ی نگران
هزار زندانی فکر راه های خروج
فرار دختری از دست لات های لجوج
دوتا پسر وسط ارتباط قایمکی
پلیس خسته سر یک تصادف الکی
صدای گریه ی یک مرد با لب خاموش
پیاده روی پر از دختران دستفروش

سه کارمند چروکیده در اتاقی سرد
بریدن سرها توی جبهه های نبرد
شکنجه کردن مظنون تازه با لبخند
گلایه ی پدری پیر از زن و فرزند
سقوط کارگری از فشار بی خوابی
فروشگاه پراز جنس های قلابی !

شیوع هذیان ، افسردگی حاد، جنون
دروغ گفتن اخبارگوی تلویزیون

سکوت و خودکشی شاعر از فشار زیاد
جلوی مدرسه ی بچه ها فروش مواد
گرفتن دو سه بچه به علت شادی!!!
خراب کردن میدان پیر آزادی

طلاق های غیابی درون هر چمدان
بریدن سرصدها درخت سبز جوان
کبوتران سربام و چیدن پرها
کنارپنجره دلواپسی مادرها

تقلب تاریخی و جعل، در موزه
صدای بوق ترافیک و دود هر روزه

شبانه گریه ی سربازهای اجباری
نماد هوش معاصر :کلاهبرداری!!

هزار حادثه ی غیرقابل تغییر
گرسنگی هزاران هزار کودک و پیر

درست کردن چندین و چند بمب اتم
و ایستادن مردم مقابل مردم...

نگاه مرد فضایی به شهر آدم ها
سفینه رفت و دوباره به دور دست فضا

#سید_مهدی_موسوی

#غزل_پست_مدرن