هو
#هو
امام حسین برای این مردم است، امام حسین خودِ مردم ایران است، این مردم به وسعتِ یک هزار و اندی سال برای امامشان، پناهشان، شورشان و غمشان سیاهی زدهاند و روضه خواندهاند.
یک بار پشتِ درِ حمامهای زنانهشان، سر صبح قبل از بیدار شدن آژانها، یک بار وقتی اگر میفهمیدند روضه داری میمردی، یکبار هم وقتی در جنگ با روسیه عباس میرزا روضهخوان آورد و فردایش ایران پیروز میدان شد.
رضا «میرپنج» وقتی اول دستهی قمهزنهای قزاق ایستاد «رضاخان» شد، با منع روضه هم «رضاخائن»
پسرش با روضه گرفتن خودش را جا کرد توی دل مردم، تهش هم وقتی ایستاد مقابل مردم زمین خورد.
این سیاهیها #انتخاب این مردماند.
با «حسین سرباز ره دین بود» خون دادند و با «راه قدس از کربلا میگذرد» جلوی عالم ایستادند و راه زیارت ایرانیها به کربلا را باز کردند.
با «این گل را به رسم هدیه» در کربلای دههی نود شمسی، که این بار سنگرش در دمشق بود، به «هل من ناصر ینصرنی» عاشورای ۶۱ لبیک گفتند و با «حب الحسین یجمعنا» پرچمش را در قلهی عالم، رو به روی چشم هشت میلیارد انسان به اهتزاز درآوردند.
این حسین سالهاست همهی مردم ایران است.
حسین در تاریخ ما ریشه دارد، در دل ما ریشه دارد، هنوز که هنوز است وسط این همه بدبختی اقتصادی و این جنگ تمام عیار علیه ملت ایران، چهل میلیون ایرانی، در همه جای این خاک جمع میشوند برای حسین عزاداری میکنند.
هنوز پدرها برای فرزندانشان طبل و سنج میخرند که بیایند کف خیابان با مردم برای حسین عزاداری کنند، هنوز مادرها پیرهن سیاه میدوزند برای بچههایشان.
حسین تا کورهپسکورهها و کوچهپسکوچههای ما رفته است، همه دوستش دارند، هنوز زنها طلا میفروشند برای قیمهی ظهر عاشورا و هنوز مردها شانههایشان جلوی همه میلرزد و هقهق میکنند برای روضهی آبروی عباس.
هنوز امام حسین زنده است، هنوز عرقخورها ده روز بطری میشکنند و بدکارهها نوبت نمیدهند. با این حسینِ زنده در مردم نمیشود جنگید، این نور را همانطور که خدا فرمود نمیشود خاموش کرد.
این جریان، به چیزی فراتر از دلارها و m16 های آمریکایی و مرکاواهای اسرائیلی و میگهای روسی، به چیزی فراتر از ناکارآمدیها و خیانت داخلیها، به چیزی فراتر از نمکنشناسی بعضیها متصل است.
این جریان در دل مردم ایران است. هرکس با او بود، در دل مردم است، هر کس براو بود مردم مقابلش میایستند.
تاریخ اثبات میکند این حرف را.
✍️🏻 اثرِ : #سید_علی_حسنی #ماه_محرم #امام_حسین (ع)
امام حسین برای این مردم است، امام حسین خودِ مردم ایران است، این مردم به وسعتِ یک هزار و اندی سال برای امامشان، پناهشان، شورشان و غمشان سیاهی زدهاند و روضه خواندهاند.
یک بار پشتِ درِ حمامهای زنانهشان، سر صبح قبل از بیدار شدن آژانها، یک بار وقتی اگر میفهمیدند روضه داری میمردی، یکبار هم وقتی در جنگ با روسیه عباس میرزا روضهخوان آورد و فردایش ایران پیروز میدان شد.
رضا «میرپنج» وقتی اول دستهی قمهزنهای قزاق ایستاد «رضاخان» شد، با منع روضه هم «رضاخائن»
پسرش با روضه گرفتن خودش را جا کرد توی دل مردم، تهش هم وقتی ایستاد مقابل مردم زمین خورد.
این سیاهیها #انتخاب این مردماند.
با «حسین سرباز ره دین بود» خون دادند و با «راه قدس از کربلا میگذرد» جلوی عالم ایستادند و راه زیارت ایرانیها به کربلا را باز کردند.
با «این گل را به رسم هدیه» در کربلای دههی نود شمسی، که این بار سنگرش در دمشق بود، به «هل من ناصر ینصرنی» عاشورای ۶۱ لبیک گفتند و با «حب الحسین یجمعنا» پرچمش را در قلهی عالم، رو به روی چشم هشت میلیارد انسان به اهتزاز درآوردند.
این حسین سالهاست همهی مردم ایران است.
حسین در تاریخ ما ریشه دارد، در دل ما ریشه دارد، هنوز که هنوز است وسط این همه بدبختی اقتصادی و این جنگ تمام عیار علیه ملت ایران، چهل میلیون ایرانی، در همه جای این خاک جمع میشوند برای حسین عزاداری میکنند.
هنوز پدرها برای فرزندانشان طبل و سنج میخرند که بیایند کف خیابان با مردم برای حسین عزاداری کنند، هنوز مادرها پیرهن سیاه میدوزند برای بچههایشان.
حسین تا کورهپسکورهها و کوچهپسکوچههای ما رفته است، همه دوستش دارند، هنوز زنها طلا میفروشند برای قیمهی ظهر عاشورا و هنوز مردها شانههایشان جلوی همه میلرزد و هقهق میکنند برای روضهی آبروی عباس.
هنوز امام حسین زنده است، هنوز عرقخورها ده روز بطری میشکنند و بدکارهها نوبت نمیدهند. با این حسینِ زنده در مردم نمیشود جنگید، این نور را همانطور که خدا فرمود نمیشود خاموش کرد.
این جریان، به چیزی فراتر از دلارها و m16 های آمریکایی و مرکاواهای اسرائیلی و میگهای روسی، به چیزی فراتر از ناکارآمدیها و خیانت داخلیها، به چیزی فراتر از نمکنشناسی بعضیها متصل است.
این جریان در دل مردم ایران است. هرکس با او بود، در دل مردم است، هر کس براو بود مردم مقابلش میایستند.
تاریخ اثبات میکند این حرف را.
✍️🏻 اثرِ : #سید_علی_حسنی #ماه_محرم #امام_حسین (ع)
۱۱.۹k
۲۹ تیر ۱۴۰۲