✅ مباهله: اثبات حقانیت دین اسلام

پس از دعوت پیامبر از سران قریش و قبایل عرب، عجم و ...، حضرت بنا به رسالتی که برعهدشان بود، به مسیحیان به منظور روی آوردن به دین مبین اسلام، نامه‌ای را مکاتبه کردند، تا در ذیل این نامه نجرانیان به اسلام روی آوردند یا در غیر این صورت مجبور به پرداخت «جزیه» هستند. به همین منظور بنا به دعوت پیامبر اکرم (ص) مسیحیان به همراه گروهی 10 نفره با حضور اسقف اعظم خود «ابوحارثه» به گفت‌وگو و بررسی نامه پرداختند که در نهایت کاروانی به سوی مدینه پیامبر اکرم (ص) فرستادند تا با ایشان به مصاحبه بنشینند.
گروهی از نجرانیان که به مدینه آمده بودند با آنکه برحق بودن حضرت محمد (ص) را می‌دانستند، سرناسازگاری بنا کردند و مقابل ایشان ایستادند، به همین منظور و بنا به دعوت مسیحیان به اسلام از جانب خداوند متعال آیه 61 سوره آل عمران تحت عنوان آیه مباهله به پیامبر اکرم (ص) نازل شد؛ خداوند در این آیه آورده است: «فَمَنْ حَاجَّكَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل‌لَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَی الْكَاذِبِینَ» ، «هرگاه بعد از علم و دانشی که (در باره عیسی) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: «بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود؛ آنگاه مباهله کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.»
شب پیش سران هیئت نمایندگی نجران گفتند: اگر دیدید پیامبر فردا با جار و جنجال و اصحاب و سربازانش وارد میدان شد، مباهله می کنید؛ چون معلوم است که حق با او نیست و با جار و جنجال می خواهد ما را مغلوب کند؛ اما اگر با نفرات کم و معدودی از خاصان نزدیک و فرزندان خردسالش به میعادگاه آمد، بدانید که او پیامبر خداست و از مباهله با او بپرهیزید که خطرناک است.
روز مباهله: اسقف نجران گفت:
من چهره هایی را می بینم که هرگاه دست به دعا بلند کنند و از درگاه الهی بخواهند که بزرگ ترین کوه ها را از جای بکند، فوراً کنده می شود و هرگز صحیح نیست ما با این قیافه های نورانی و با این افراد بافضیلت، مباهله کنیم؛ زیرا بعید نیست که همه ما نابود شویم و ممکن است دامنه عذاب گسترش یابد و همه مسیحیان جهان را بگیرد و در روی زمین حتی یک مسیحی باقی نماند.
سخن تمام است؛ مگر اینکه نمایندگان نجران، به اتفاق آرا، منصرف می شوند و تن به قرارداد پیامبر می دهند تا به ازای مبلغی که هر ساله به عنوان «جزیه» پرداخت می کنند، پیامبر و حکومت اسلامی از جان و مال آنها دفاع کند.