باعث افتخاره: کرامات امام هادی علیه السلام

به متوکل عباسی خبر داده بودند امام هادی قصد لشکرکشی به قصر او را دارد، برای تهدید امام هادی علیه السلام او را احضار کرد و دستور داد هر یک از سپاهیانش کیسه خود را پراز خاک قرمز کنند و در جای خاصی بریزند.
تعداد سپاه او که نود هزار نفر بود، خاکهای کیسه های شان را روی هم ریختند و تلّ بزرگی از خاک را ایجاد کردند. متوکل با امام هادی علیه السلام روی آن خاکها قرار گرفتند و سربازان و لشکریان در حالی که مسلح بودند، از برابر آنان رژه رفتند.
متوکل از این طریق می خواست آن حضرت را مرعوب سازد و از قیام علیه خود باز دارد.
امام هادی فرمود: «آیا می خواهی سربازان و لشکریان مرا ببینی؟»
متوکل که احتمال نمی داد حضرتش سرباز و سلاح داشته باشد، یکوقت متوجه شد که میان زمین و آسمان پر از ملائکه سلاح به دست شده، و همگی آماده اطاعت امام هستند.
آن ستمگر از دیدن آن همه فرشته مسلح، به وحشت افتاد و از ترس غش کرد. چون به هوش آمد، حضرت فرمود:
«نَحْنُ لا نُناقِشُکُمْ فِی الدُّنْیا نَحْنُ مُشْتَغِلُونَ بِاَمْرِ الاْآخِرَةِ فَلا عَلَیْکَ شَی ءٌ مِمّا تَظُنُّ؛
یعنی در دنیا با شما مناقشه نمی کنیم ما مشغول امر آخرت هستیم. پس آنچه گمان می کنی، درست نیست.»