در ادامه چند پست قبلی
در ادامه چند پست قبلی
شبکه‌های تلویزیون پر است از برنامه‌های ویژه مربوط به عملیات مرصاد و منافقین است، ولی میدان جنگ و نبرد به موزه جنگ پیوسته و مردمان‌اش محکومان بی‌جرم مانده‌اند. عملیات مرصاد و منافقین تمام شد و به تاریخ پیوست. احساس غرور زمانی می‌آید که حال در پشت تریبون صداوسیما بگویید بعد از گذشت این‌همه سال، چه چیز جدیدی عرضه کردید و آزادانه دوربین را در سطح کشور بگردانید و حق تصمیم و انتخاب را به مردم بدهید.
سرکشی به مناطق محروم توسط ریاست جمهور و آن همه چیزهایی که در تلویزیون ایران برای مردم به تصویر می‌کشند، نمایشی است که مرشد می‌خواند و بچه‌مرشد هم همه را قبول می‌کند. وقتی میلیارد‌ها اعتبار به مسئله عفاف می‌دهند، آیا حجاب و فرهنگ در اولویت است یا سیر بودن شکم مردم برای تفکر و تصمیم درست؟
وقتی در سطح بین‌المللی به سخنرانی‌هایی پرداخته و انگشت اتهام به سوی اوباما می‌رود که عراق و افغانستان را به رخ بکشند، بچه‌های این استان برای رفتن به مدرسه باید از لابه‌لای جوی‌های آلوده، خود را به کلاس درسی که هیچ شباهتی به مدرسه ندارد برسانند.
اینجا خوزستان است. جایی که فقط از آن نامی باقی مانده و فقط خاطرات تلخ جنگ را به یاد می‌آورد. تابلوی ورود به شهر خوزستان به میهمانان ورود به مسیری را خوش‌آمد می‌گوید که جز بی‌خبری و سکوت حرف تازه‌ای برای گفتن ندارد.
شبکه‌های تلویزیون پر است از برنامه‌های ویژه مربوط به عملیات مرصاد و منافقین است، ولی میدان جنگ و نبرد به موزه جنگ پیوسته و مردمان‌اش محکومان بی‌جرم مانده‌اند. عملیات مرصاد و منافقین تمام شد و به تاریخ پیوست. احساس غرور زمانی می‌آید که حال در پشت تریبون صداوسیما بگویید بعد از گذشت این‌همه سال، چه چیز جدیدی عرضه کردید و آزادانه دوربین را در سطح کشور بگردانید و حق تصمیم و انتخاب را به مردم بدهید.
سرکشی به مناطق محروم توسط ریاست جمهور و آن همه چیزهایی که در تلویزیون ایران برای مردم به تصویر می‌کشند، نمایشی است که مرشد می‌خواند و بچه‌مرشد هم همه را قبول می‌کند. وقتی میلیارد‌ها اعتبار به مسئله عفاف می‌دهند، آیا حجاب و فرهنگ در اولویت است یا سیر بودن شکم مردم برای تفکر و تصمیم درست؟
وقتی در سطح بین‌المللی به سخنرانی‌هایی پرداخته و انگشت اتهام به سوی اوباما می‌رود که عراق و افغانستان را به رخ بکشند، بچه‌های این استان برای رفتن به مدرسه باید از لابه‌لای جوی‌های آلوده، خود را به کلاس درسی که هیچ شباهتی به مدرسه ندارد برسانند.
اینجا خوزستان است. جایی که فقط از آن نامی باقی مانده و فقط خاطرات تلخ جنگ را به یاد می‌آورد. تابلوی ورود به شهر خوزستان به میهمانان ورود به مسیری را خوش‌آمد می‌گوید که جز بی‌خبری و سکوت حرف تازه‌ای برای گفتن ندارد.
۴۳۵
۰۶ فروردین ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.