عشق را زیباترین افسانه   میخواهد دلم

عشق را زیباترین افسانه   میخواهد دلم
یک نفر عاشق ولی فرزانه میخواهد دلم

گوش کن چشمانِ من را، در بَرَم گیر و ببین
عشق را انگار، بی رحمانه میخواهد دلم

سیبِ کالِ گونه هایت بویِ باران میدهد
بوسه را از گونه بی صبرانه میخواهد دلم

چشم هایم زُل زده بر دکمه ی پیراهنت
در حوالیِ تنت کاشانه میخواهد دلم

دستِ من روی گسل های تنت مأوا گرفت
در هوایت ساغر و پیمانه میخواهد دلم.

میتوانی در خیابان های ذهنم رد شوی
تا ببینی عشق را مردانه میخواهد دلم.