خیلی عجیبه که همه ما یه دیکتاتور بزرگ درون خودمون داریم.

خیلی عجیبه که همه ما یه دیکتاتور بزرگ درون خودمون داریم.
دیکتاتوری که اجازه نمیده بجز خودمون و چیزی که فکر میکنیم حقیقت هست، هیچ واقعیت دیگه ای رو توی عالم ببینیم(پذیرش که هیچ!!!!)
این دیکتاتور کوچیک در هر قشری یه جور عمل میکنه...
به بچه مذهبی که میرسه اجازه نمیده تحلیل منطبق با واقعی از اشتباهات هم قشری های خودش داشته باشه...
به اونایی که خیلی دغدغه مذهب ندارند، اینطور تلقین میکنه که مذهبی ها یه مشت آدم مقلد هستند که فهمی از جامعه امروز ندارند و توی 1400 سال قبلشون موندند...
پای شاهد آوردن بچه مذهبی میره و اون چهره ای از غرب و جهان بینی غربی رو مطرح میکنه که درسته حقیقته اما نه همه حقیقت...
طرف مقابل میره از قرآن و روایاتی که خیلی هم شاید بهش معتقد نباشه دلیل میاره و اون وجه دین رو که مطابق خواسته خودش هست بزرگ میکنه...
این نوع نگاه ها نتیجه ای جز حال و روز الان جامعه ما نداره...
اون چیزی که در حقیقت عالم مطرحه اینه که دین خدا یک واقعیت یکپارچه است. همونطور که آیات حجاب و حرمت شراب و ارتباط با نامحرم و زنا و چه و چه داره همونطور آیات مقابله با ستم و نهی ظلم و وجوب رعایت عدالت اجتماعی و دفاع از مظلوم داره.
نه میشه در مخالفت با منکران حجاب از حد و حریم الهی خارج شد که : ان الله لا یحب المعتدین
و نه میشه در حمایت از عدالت و آزادی پا گذاشت روی بخش دیگه دین.
نه این دسته که بقیه رو تهدید و متهم میکنند نماد جامعه دینمداران هستند و نه اونا که پست میذارن که بیایم مذهبیا رو مسدود کنیم آدمای آزادی خواه...
منشأ این تندروی ها فقط اون دیکتاتورهای درون آدماست...
کاش قبل شعار مرگ و زندگی به این و اون، علیه دیکتاتورهای درونمون انقلاب کنیم...